Kliknij tutaj --> 🐂 najbrzydsza kobieta świata olga tokarczuk

Czasami myślę, że mi zazdroszczą. Ja jestem przynajmniej jakaś. A oni - tacy bez niczego wyjątkowego, bez właściwości" - pisze w opowiadaniu "Najbrzydsza kobieta świata' Olga Tokarczuk o owłosionej kobiecie z Wiednia” – tak czytamy w ciekawym artykule redaktor Pauliny Reiter . Rozkoszowałam się każdym opisem i myślą, a było czym, gdyż Olga Tokarczuk, w oszczędnych słowach, potrafiła zawszeć radość i smutek całego świata. „Prawiek i inne czasy” dotyka duszy także ukazaniem kruchości życia i motywem przemijania, z racji towarzyszenia postaciom od chwili ich narodzin, aż do śmierci. The magnum opus of Nobel laureate Olga Tokarczuk – a novel that has taken seven years to translate and has brought its author death threats in her native Poland – is to be published in English 奧爾嘉·納沃雅·朵卡萩 （ 波蘭語 ： Olga Nawoja Tokarczuk [1] ，1962年1月29日 — ）是當代中最受人矚目，也是最暢銷的 波蘭 作家 之一 [2] [3] ，特別以 神話 、民間傳說、史詩、與當代波蘭生活景致風格著稱。. 她在 華沙大學 受過 心理學 培訓。. 朵卡萩已經出版一 Cerber, Erynie, Harpie, Meduza, Gorgona] Morsztyn Jan Andrzej: Do trupa Norwid Cyprian Kamil: Larwa Rabelais François: Gargantua i Pantagruel Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią Sienkiewicz Henryk: Szkice węglem Szymborska Wisława: Konkurs piękności męskiej Terakowska Dorota: Władca Lewaku Tokarczuk Olga: Najbrzydsza kobieta świata Rencontre Femme Par Telephone En Algerie. 21 Liceum Ogólnokształcące im. Jerzego Grotowskiego w Warszawie zaproponowało kandydatom listę siedmiu lektur, z której uczniowie mają wybrać jedną, i porozmawiać na jej temat z komisją egzaminacyjną Jeden z rodziców jest oburzony, że w książkach są opisy seksu Do sprawy wkroczyło Ministerstwo Edukacji Narodowej Szef resortu, Przemysław Czarnek zapowiedział kontrolę w placówce Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej Cezary Kaźmierczak wyjaśnia na swoim profilu facebookowym, że jego 13-letnia córka przystępuje do egzaminu rekrutacyjnego w 21 Liceum Ogólnokształcącym im. Jerzego Grotowskiego w Warszawie. To prywatna placówka prowadząca egzaminy wstępne na podstawie proponowanych lektur. Lista książek dostępna jest na stronie internetowej szkoły. Składa się z siedmiu pozycji poprzedzonych wyjaśnieniem, na czym polega rozmowa kwalifikacyjna. "Jednym z elementów egzaminu wstępnego - czytamy na stronie szkoły - jest rozmowa z komisją na temat przeczytanej, wybranej z naszej listy, jednej lektury. Nie będziemy pytać o szczegóły treści. Zależy nam na rozmowie o Twoich wrażeniach, przemyśleniach i wnioskach dotyczących tej lektury". Na liście znajdują się książka Margaret Atwood, "Opowieść podręcznej", "Uczta" Platona, czy "Najbrzydsza kobieta świata" (z tomu "Gra na wielu bębenkach") Olgi Tokarczuk Margaret Atwood, „Opowieść podręcznej” Angela Carter, „Krwawa komnata” (z tomu „Czarna Wenus”) Jarosław Iwaszkiewicz, „Kochankowie z Marony” Czesław Miłosz, „Orfeusz i Eurydyka” Sławomir Mrożek, jednoaktówka „Na pełnym morzu” Platon, „Uczta” Olga Tokarczuk, „Najbrzydsza kobieta świata” (z tomu „Gra na wielu bębenkach”) Skandal: "opowiadanie jest o seksie" Cezary Kaźmierczak, nie szczędząc ostrych i wulgarnych słów, jest oburzony doborem książek. „Jestem bardzo zainteresowany, który to sku***syn chce w 21 SLO w Warszawie prowadzić tego typu rozmowy z dziećmi i jak to w ogóle jest możliwe i jak to jest możliwe, że organa państwa polskiego to tolerują” - wyjaśnia. A wcześniej wypisuje powyrywane z kontekstu, pojedyncze fragmenty z książki Angeli Carter "Krwawa komnata”. Czytaj także: Rok od Nobla dla Tokarczuk. "Ludzie mieli wrażenie, że z Olgi emanuje światło" Kaźmierczakowi nie podobają się takie zdanie napisane przez zmarłą w 1940 r. angielską pisarkę: „mężczyzna w czarnej masce wolną ręką manipuluje przy ku**sie, zakrzywionym w górę jak szabla, którą dzierży”, „Tuzin mężów wbijało na pal tuzin oblubienic”, "Bez żadnej powściągliwości”, „położył mi władczo rękę na piersi”, „kazał mi włożyć obrożę” bo „ze swojego stroju zachowała tylko ją”. „Słyszałam jego ostry krzyk i bluźnierstwa w chwili orgazmu, krwawiłam”. Kaźmierczak wyjaśnia ponadto, że jest oburzony, że „Całe opowiadanie jest o seksie”. Podobną analizę oburzony rodzic wykonał na podstawie książki Margaret Atwood „Opowieść poręcznej”. Dyrektor szkoły: Szukamy humanistów Do sprawy odniósł się już dyrektor warszawskiego liceum, który wyjaśnił, że szkoła ma limit 20 uczniów, a celem rozmowy kwalifikacyjnej jest poszukiwanie „młodych humanistów, którzy interesują się literaturą wybiegającą poza kanon lektur”. - Nasze propozycje na egzamin mają nam pokazać człowieka, który potrafi wyrazić coś więcej o świecie i relacjach międzyludzkich. Nie pytamy o szczegóły treści tych publikacji. Dziecko mówi nam, jak odbiera wybraną lekturę. Może powiedzieć, że przedstawiony świat jest obsceniczny, pełen brudu i seksu. My nie kwalifikujemy, czy odpowiedź jest dobra, czy zła, tylko patrzymy, jak ten dzieciak myśli - przekonuje dyrektor. Pisarze rzecznikami pedofilii? Sprawa zbulwersowała także Ministerstwo Edukacji Narodowej. Na oficjalnym koncie twitterowym resortu pojawił się wpis o tym, że minister Przemysław Czarnek zlecił kontrolę w placówce. Internauci komentujący sprawę są podzielni. W komentarzu do wpisu Kazimierczaka, publicysta Piotr Szumlewicz napisał: „Miłosz, Mrożek, Atwood, Carter, Iwaszkiewicz, Platon i Tokarczuk jako rzecznicy pedofilii. Jasne. Zdaje się, że Pan nie tylko nie zna literatury porno, ale nie zna żadnej literatury. Widzę, że zgłosił Pan mocny akces do rządowego programu Kołtun+”. Ktoś inny natomiast odpowiedział Szumlewiczowi: „Proszę Pana, Pan swoje własne dzieci może oddać do wychowania pedofilom, czy nawet neomarksistom. Pana sprawa. Ale od cudzych won!!!". W szkole o morderstwie, rasizmie i kazirodztwie Wielu internautów dziwi się natomiast Kaźmierczakowi, że posyła swoją córkę do prywatnego liceum, i podkreśla, że książki z listy lektur nie są dla uczniów pozycjami obowiązkowymi, tylko do wyboru, oraz nie są też szczegółowo omawiane na lekcjach języka polskiego. Swoją drogą, jeśli "jakimś pedofilem" - jak to ujął Cezary Kaźmierczak - jest nauczyciel chcący rozmawiać o książkach Angeli Carter albo Margaret Atwood, to w takim razie „jacyś mordercy” musieli nam opowiadać o Raskolnikowie analizując „Zbrodnię i Karę”, „jacyś rasiści” uczyli nas o „W pustyni i w puszczy”, „jakimś ojcobójcą” namawiającym do kazirodztwa musi być nauczyciel wyjaśniający „Króla Edypa” Sofoklesa. Włodzimierz Taboryski, dyrektor liceum zapewnił, że bierze odpowiedzialność za listę lektur, która pojawiła się w propozycjach do rekrutacji. Dyrektor zapowiedział też, że szkoła i pedagodzy wytoczą rodzicowi proces o zniesławienie. (BS) Cieszymy się, że jesteś z nami. Zapisz się na newsletter Onetu, aby otrzymywać od nas najbardziej wartościowe treści. - "Wiesz - mówiła, zastygając na chwilę bez ruchu, utkwiwszy wzrok w jakimś odległym punkcie - ludzie są tacy krusi, tacy samotni. Żal mi ich, gdy siedzą przede mną wpatrzeni w moją twarz. Jakby sami byli puści, jakby musieli się na coś napatrzeć, czymś wypełnić. Czasami myślę, że mi zazdroszczą. Ja jestem przynajmniej jakaś. A oni - tacy bez niczego wyjątkowego, bez właściwości" - pisze w opowiadaniu "Najbrzydsza kobieta świata' Olga Tokarczuk o owłosionej kobiecie z Wiednia” – tak czytamy w ciekawym artykule redaktor Pauliny Reiter. Owłosiona twarz, plecy, klatka piersiowa, brzuch, kończyny – za wyjątkiem dłoni i podeszw stóp. Każda kobieta chce być tą niepowtarzalną, piękną i wyjątkową, jednak chyba bez dodatkowego, gęstego owłosienia. Podobnie mężczyźni. Ludzi z nadmiernym owłosieniem w przeszłości określano jako: ludzi lasu, ludzi-wilkołaków, niedźwiedzi, psy itd. Uznawano ich za hybrydy człeko-zwierzęce, gdyż wśród niektórych grup społecznych dochodziło do kopulowania człowieka ze zwierzęciem i możemy się domyśleć, czym się to kończyło… Hipertrichoza - zespół Ambras Jest zaburzeniem polegającym na występowaniu nadmiernego owłosienia na całym ciele. Rozległa hipertrichoza, jest określana mianem zespołu wilkołaka, ponieważ człowiek upodabnia się do tej mitycznej bestii. Istnieją dwa typy nadmiernego owłosienia: Stephan Bibrowski z Wrodzoną Terminalną Hipertrichozą - uogólnione, dotyczące całego ciała; - miejscowe, występujące na danym obszarze ciała. Hipertrichoza może być wrodzona, czyli obecna już od urodzenia lub nabyta - która pojawiła się w późniejszym okresie życia. Nadmierne owłosienie skóry występuje na całej jej powierzchni, z wyjątkiem miejsc których owłosienie jest zależne od androgenów (skóra głowy, twarzy, okolice pach). Julia Pastranaz Wrodzoną terminalną Hipertrichozą Hipertrichoza powstaje na skutek wielu różnych mechanizmów. Jednym z nich może być transformacja włosów pierwotnych w ostateczne, co naturalnie ma miejsce w okresie dojrzewania. Taki proces występuje patologicznie w miejscach, gdzie naturalnie nie ma owłosienia ostatecznego. Jest to mechanizm jeszcze nie do końca poznany. Druga ewentualność to zmiana cyklu wzrostu włosów. Cykl wzrastania włosów przebiega w trzech fazach: I - anageniczna, w której obserwuje się wzrost włosów; II - katageniczna, czyli śmierć mieszków włosowych; III - telogeniczna, związana z wypadaniem włosów. W hipertrichozie prawdopodobnie faza anageniczna przewyższa pozostałe, stąd nadmierny wzrost włosów (późno dochodzi do destrukcji mieszków i wypadania włosów). Twarz Julii Pastrany Rozpowszechnienie: od średniowiecza do teraz opisano 50 przypadków wrodzonej hipertrichozy meszkowej i mniej niż 100 przypadków hipertrichozy uogólnionej. Wrodzona uogólniona hipertrichoza częściej występuje w Meksyku. Bardziej powszechny znany jest problem, zwany hirsutyzmem oraz nadmierne nabyte owłosienie. Wrodzone hipertrichozy są niezwykle rzadkie w porównaniu z nabytymi i są wywołane przez mutacje genetyczne. W przypadku hipertrichozy wrodzonej, owłosienie zawsze obecne jest od urodzenia. Wyróżniamy następujące postaci: Hipertrichoza meszkowa - objawy obecne od urodzenia, - dostrzega się meszek na ciele noworodka, zwany lanugo. - później meszek zmienia się w włosy pierwotne, ale w niektórych nadal pozostają jako lanugo, - dłonie i podeszwy stóp oraz błony śluzowe nie są owłosione, - lanugo może się przerzedzać, pozostawiając jedynie owłosione miejsca. Sprzężone z płcią wrodzone uogólnione nadmierne owłosienie Niezwykle rzadki typ wrodzonego owłosienia meszkowego, to wrodzona choroba skóry, która charakteryzuje się przerostem owłosienia na całym ciele u mężczyzn i łagodnym, asymetrycznym przerostem włosów u kobiet. Nadmierne owłosienie współwystępuje z dysmorfizmem twarzy (przodopochylone nozdrza, umiarkowany przodozgryz), a rodzinnie jest również związane z anomaliami stomatologicznymi i głuchotą. Inne nazwy choroby: - Congenital generalized hypertrichosis, - Macias-Flores type - Macias Flores-Garcia Cruz-Rivera syndrome Hipertrichoza terminalna Do grupy wrodzonych hipertrichoz zaliczamy Congenital Generalized Hypertrichosis Treminalis – CGHT. Cechy charakterystyczne tej odmiany to: - obecność różnie nasilonego czarnego, gęstego, barwnego owłosienia, - przerost dziąseł, - duża głowa, - wysunięcie ust, - szeroki, płaski nos, - zaburzenia uzębienia np. podwójne rzędy zębów. Osoby z tą hipertrichozą są często zatrudniane w cyrkach i przedstawiane jako wilkołaki. Wzbudzają ogromne zainteresowanie z uwagi na ich niecodzienny, niezwykły wygląd. Zawężona hipertrichoza Wrodzona ograniczona hipertrichoza jest związana z obecnością gęstych włosów pierwotnych na kończynach górnych. Zawężona oznacza, że owłosienie jest ograniczone do pewnych części ciała, w tym przypadku pozazmysłowych powierzchni kończyn górnych. Zespół owłosionego łokcia, to taki typ ograniczonej hipertrichozy, w którym włosy porastają występują na łokciach. Ten tym owłosienia obecny jest od urodzenia, łagodnieje z upływem lat, a cofa się w okresie dojrzewania. Hipertrichoza miejscowa Polega na występowaniu zagęszczonych i dłuższych włosów w danych partiach ciała. Znamieniopodobna hipertrichoza Znamieniopodobne nadmierne owłosienie może być obecne już od urodzenia lub pojawiają się w późniejszym okresie życia. Nadmierne ostateczne owłosienie posiada wydzieloną powierzchnię i nie jest związane z innymi chorobami. ~Hipertrichoza nabyta~ Nadmierne owłosienie nabyte ujawnia się jakiś czas po porodzie. Etiologia obejmuje wielorakie czynniki, jak np. działanie uboczne leków, stosowanych w leczeniu nowotworów oraz bywają związane z zaburzeniami odżywiania. Postaci nabyte hipertrichozy można usuwać za pomocą zabiegów dermatochirurgicznych. Nadmierne owłosienie meszkowe nabyte Cechuje szybki wzrost lanugo zwłaszcza na twarzy. Meszek pojawia się na brzuchu i pod pachami, natomiast dłonie i podeszwy stóp są zaoszczędzone. Nadmiar włosów jest powszechnie określany jako malignant down (uporczywy do usunięcia). Włosy te są bardzo cienkie i niepigmentowane. Nabyte uogólnione nadmierne owłosienie Często obejmuje policzki, górna wargę i brodę. Włosy pojawiają się także na przedramionach i nogach, ale jest to mniej powszechne w tych okolicach. Kolejną zmianą w nabytej uogólnionej hipertrichozie jest zajmowanie jednego mieszka włosowego przez kilka włosów. Może on również powodować nieprawidłowy wzrost włosów, także rzęs, co nazywa się trychiazą (trichiasis). Stan ten może być spowodowany doustną terapią nadciśnienia preparatami z minoksidilem. Miejscowo stosowany minoksidil w leczeniu łysienia, powoduje wzrost włosów w obszarach, w których jest aplikowany. Jednak włosy znikają zaraz po zakończeniu leczenia minoksidilem. Utkana hipertrichoza nabyta Nabyte utkane nadmierne owłosienie to zwiększenie wzrostu włosów w określonym wzorze. Jest podobna do nabytej uogólnionej hipertrichozy i jest oznaką wewnętrznego złośliwego nowotworu. Zlokalizowana hipertrichoza nabyta Zlokalizowane nabyte nadmierne owłosienie jest zwiększeniem zagęszczenia i długości włosów, wtórnie do podrażnień lub traumy. Forma ta jest ograniczona do określonych partii ciała. Diagnostyka różnicowa Genetyka: - hipertrichoza meszkowa: mutacja na chromosomie 8q, autosomalna dominująca, dotykająca skórę; - uogólniona hipertrichoza: chromosom kobiety nosicielki mają 50% szans by przekazać defekt potomstwu. Ojcowie z wadą, przekazują ją córkom, oszczędzając synów; - uogólniona hipertrichoza terminalna: mikrodelecje („wypadnięcie”) genów na chromosomie 17: locus dziedziczone autosomalnie dominująco, w sprzężeniu z płcią; czynnikiem przyczyniającym się do tej choroby może być gen MAP2K6; stan może być powodowany przez zmiany chromosomowe wpływające na transkrypcję (przepisywanie) genów. Stany kliniczne Nabyta hipertrichoza może pojawiać się w przebiegu nowotworów, anoreksji, zaburzenia hormonalne, jak hipertyreoza lub jako efekt uboczny leków. Leki Nabyta zlokalizowana hipertrichoza pojawiająca się pod wpływem działania minoksodilu. Zwykle jest odwracalna. Inne Zwykle przyczyny nieznane. Dokładne mutacje powodujące hipertrichozę ograniczoną, miejscową i znamieniopodobną - pozostają jeszcze nieznane. Diagnostyka Opiera się o cechy owłosienia: może być to lanugo, włosy pierwotne lub ostateczne. Należy wziąć pod uwagę, czy występują one w miejscach niewrażliwych na androgeny oraz zmienność rasową, płciową oraz wiek osoby. Postępowanie Zaleca się strzyżenie, depilację, golenie. Nic nie wyleczy wrodzonych form hipertrichozy. Nabyte - zwykle ustępują po odstawieniu środka powodującego wzrost włosów. Jeśli są trudne do zwalczenia, wówczas zaleca się wieloetapowe usuwanie owłosienia u lekarza dermatologa. Stosowane są metody laserowe, elektroliza i inne formy trwałej depilacji. Pomocne mogą się okazać leki hormonalne zmniejszające poziom androgenów oraz regulujące wydzielanie hormonu luteinizującego. Oprócz wyżej wymienionych działań, proponowane są indywidualnie dobrane możliwości leczenia, u ortodonty i w gabinecie stomatologicznym. Na podstawie: Orphanet Hypertrichosis Pictures come from: Julia >> here and >> here Stephan >> here Olga Tokarczuk (ur. 29 stycznia 1962 w Sulechowie) – polska pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2018, a także innych nagród, The Man Booker International Prize 2018 za powieść Bieguni oraz Nagrody Literackiej „Nike” za powieści: Bieguni (2008) i Księgi Jakubowe (2015). Prezentowane zestawienie bibliograficzne w wyborze zostało sporządzone na podstawie elektronicznych baz danych Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Opolu oraz baz Biblioteki Narodowej. Bibliografia została podzielona na literaturę podmiotu i przedmiotu, składa się z 317 opisów bibliograficznych, obejmujących swoim zakresem czasowym lata 1993-2020. Materiał bibliograficzny uporządkowany został alfabetycznie, z podziałem na wydawnictwa zwarte i artykuły w czasopismach. Wydawnictwa zwarte dostępne w PBW w Opolu ii/lub filiach oznaczone są sygnaturą. Bibliografia podmiotowa: Książki: 1. Anna In w grobowcach świata / Olga Tokarczuk. – Kraków : “Znak”, 2006. – 218,[6] s. ; 21 cm. – ( Mity ). ISBN 83-240-0739-3 ISBN 978-83-240-0739-4 M 195176 (Opole) 2. Bieguni / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2008. – 451, [7] s. : il. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-03987-8 M 200391 M 200417 (Opole) 3. Dom dzienny, dom nocny / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2008. – 389, [1] s. ; 20 cm. ISBN 978-83-08-04006-5 M 200392 (Opole) 4. Dom dzienny, dom nocny / Olga Tokarczuk. – Wałbrzych : “Ruta”, 1999. – 277, [3] s. ; 21 cm. ISBN 83-900281-9-0 M 061020 (Nysa) 5. / Olga Tokarczuk. – Wyd. 6 (2 popr.). – Wałbrzych : “Ruta”, 1999. – 220, [1] s. ; 22 cm. ISBN 83-912865-1-7 C 050061 (Kluczbork) 6. Gra na wielu bębenkach / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, [2018]. – 409,[2] s. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-06055-1 M 055558 (Kluczbork) 7. Gra na wielu bębenkach / Olga Tokarczuk. – w tej ed. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2007. – 409,[2] s. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-04031-7 M 196713 (Opole) 8. Gra na wielu bębenkach : 19 opowiadań / Olga Tokarczuk ; rys. Małgorzata Laszczak. – Wałbrzych : “Ruta”, 2001. – 342, [2] s. : il. ; 20 cm. ISBN 83-91-2865-9-2 M 193719 (Opole) 9. Księgi Jakubowe albo Wielka podróż przez siedem granic, pięć języków i trzy duże religie, nie licząc tych małych […] / Olga Tokarczuk. – Wielka podróż. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2017. – 903, [9] s. : il. ; 24 cm. ISBN 978-83-08-04939-6 M 068578 (Nysa) 10. Księgi Jakubowe albo Wielka podróż przez siedem granic, pięć języków i trzy duże religie, nie licząc tych małych […] / Olga Tokarczuk. – Wielka podróż. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2015. – 903, [9] s. : il. ; 24 cm. ISBN 978-83-08-04939-6 M 053928 (Kluczbork) 11. Księgi Jakubowe albo Wielka podróż przez siedem granic, pięć języków i trzy duże religie, nie licząc tych małych […] / Olga Tokarczuk. – Wielka podróż. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2015. – 903, [9] s. : il. ; 24 cm. ISBN 978-83-08-04939-6 M 63380 KK (Kędzierzyn-Koźle), M 212854 (Opole) 12. Lalka i perła / Olga Tokarczuk. – Wyd. 2. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2006. – 84,[3] s. ; 20 cm. ISBN 83-08-03875-1 M 196775 (Opole) 13. Moment niedźwiedzia / Olga Tokarczuk. – Warszawa : Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2012. – 90, [2] s. ; 20 cm. ISBN 978-83-62-46736-5 14. Opowiadania bizarne / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, [2019]. – 249, [6] stron ; 22 cm. ISBN 978-83-08-06498-6 15. Ostatnie historie / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2017. – 291, [4] s. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-06056-8 M 068600 (Nysa) 16. Ostatnie historie / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2016. – 291, [4] s. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-06056-8 M 053956 (Kluczbork), M 214918 (Opole) 17. Podróż ludzi księgi / Olga Tokarczuk. – [ popr.]. – Warszawa : “ 1997. – 215,[1] s. ; 20 cm. ISBN 83-87021-20-2 M 178777 (Opole) 18. Prawiek i inne czasy / Olga Tokarczuk. – [ – Warszawa : “ 1998. – 265,[7]s. ; 20 cm. – ( Archipelagi ). ISBN 83-87021-57-1 M 179267 (Opole) 19. Prawiek i inne czasy / Olga Tokarczuk. – Warszawa : “ 1997. – 269,[3] s. ; 20 cm. – ( Archipelagi ). ISBN 83-87021-57-1 M 193783 (Opole) 20. Profesor Andrews w Warszawie ; Wyspa / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2018. – 75, [4] strony ; 20 cm. ISBN : 978-83-08-06550-1 21. Prowadź swój pług przez kości umarłych / Olga Tokarczuk. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2009. – 314, [3] s. ; 21 cm. ISBN 978-83-08-04397-4 M 202394 (Opole) 22. Szafa / Olga Tokarczuk. – Wyd. 1 w tej ed., dodr. – Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2008. – 62, [3] s. ; 20 cm. ISBN 978-83-08-04284-7 M 200407 (Opole) 23. Szafa / Olga Tokarczuk. – [Wyd. 2]. – Wałbrzych : “Ruta”, 1998. – 45, [1] s. ; 20 cm. ISBN 83-900-281-8-2 C 049885 (Kluczbork) 24. Zgubiona dusza / Olga Tokarczuk ; [ilustracje] Joanna Concejo. – Wrocław : Wydawnictwo Format, 2017. – [48] s. : il. ; 27 cm. ISBN 978-83-61-488-743 C 055734 (Kluczbork), M 219006 (Opole) Artykuły z czasopism: 25. A czyje to / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2019, nr 299, dod. Na wspólne święta, s. 44-45 26. A teraz uważajcie / Olga Tokarczuk // Strony. – 2009, nr 3, s. 148-15 27. Amos: fragm. / Olga Tokarczuk // Kresy. – 1997, nr 2, s. 27-34 28. Ariadna na Nakssos / Olga Tokarczuk // Pogranicza. – 2001, nr 2, s. 11-19 29. Awantura o kury / Olga Tokarczuk; rozm. przepr. Katarzyna Kubisiowska // Tygodnik Powszechny. – 2012, nr 15, s. 41-43 30. Bieguni – ludzie w podróży / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2007, nr 234, s. 28 31. Czas Genowefy / Olga Tokarczuk // Arkusz. – 1996, nr 2, s. 11 32. Czas Kłoski / Olga Tokarczuk // Odra. – 1996, nr 4, s. 83-86 33. “Czasami rozprasza tykanie zegarka” / Olga Tokarczuk ; rozm. Marcin Wilk // Polonistyka. – 2016, nr 1, s. 12-14 34. Czuły narrator / Olga Tokarczuk // Rzeczpospolita. – 2019, nr 286, s. A8 35. Ćwiczenia z obcości / Olga Tokarczuk // Znak. – 2017, nr 7-8, s. 6-11 36. Droga chlebowa : opowieść wigilijna / Olga Tokarczuk // Tygodnik Powszechny. – 2007, nr 51/52, s. 28-29 37. Fryzjer / Olga Tokarczuk // Arkusz. – 2002, nr 6, s. 8-9 38. Gdy odrzucamy własną odpowiedzialność, tworzy się piekło : dlaczego czytam Josepha Conrada // Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2017, nr 280, s. 2 39. Goerbersdorf / Olga Tokarczuk // Odra. – 2008, nr 5, s. 5-12 40. Jak tłumacze ratują świat / Olga Tokarczuk // Książki. – 2019, nr 3, s. 42-46 41. Jak wymyślić heterotopię: gra towarzyska / Olga Tokarczuk // Krytyka Polityczna. – 2009, nr 19, s. 12-20 42. Jasnowidz / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza 1998, nr 232, s. 18-19 43. Klasyka dwóch perspektyw / Olga Tokarczuk // Strony. – 2010, nr 5, s. 148-151 44. Kłamstwo, czyli pięć minut niedźwiedzia / Olga Tokarczuk // Res Publica Nowa. – 2002, nr 8, s. 36-37 45. Koniektura, imaginacja i żywioł pisania / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Sergiusz Sterna-Wachowiak // Odra. – 2019, nr 12, s. 31-41 46. Kunicki / Olga Tokarczuk // Pogranicza. – 2005, nr 2, s. 5-7 47. Lalka Olgi: kim jest Izabela, kto to jest Wokulski / Olga Tokarczuk // Polityka. – 2001, nr 15, s. 60-62 48. List Nachmana Jakubowskiego do pana w Częstochowie / Olga Tokarczuk // Odra. – 2014, nr 3, s. 79-83 49. Literatura dziecięca w pracy wychowawcy : Muminki – droga do dojrzałości / Olga Tokarczuk // Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze. – 1993, nr 10, s. 443-449 50. Marek Marek / Olga Tokarczuk // Rzeczpospolita. – 1998, nr 262, s. 14-15 51. Maski zwierząt / Olga Tokarczuk // Krytyka Polityczna. – 2008, nr 15, s. 63-76 52. „Moja książka jest celebracją śmierci” / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Anna Wojciechowska // Orbis Linguarum: legnickie rozprawy filozoficzne. – 2005, s. 297-301 53. Muminki : droga ku dojrzałości (wybór) / Olga Tokarczuk // Guliwer. – 1994, nr 4, s. 35-38 54. Najbrzydsza kobieta świata / Olga Tokarczuk // Studium. – 2001, nr 4, s. 29-37 55. Nieskończenie wielkie pogranicze / Olga Tokarczuk // Rzeczpospolita. – 2002, nr 150, s. A11 56. Notatki o Franku / Olga Tokarczuk // Twórczość. – 2006, nr 7, s. 75-91 57. O lataniu spontanicznym / Olga Tokarczuk // Charaktery. – 2019, nr 11, s. 80-83 58. Okno / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2020, nr 80, s. 21 59. Opowiadania pod dyktando / Olga Tokarczuk // Polityka. – 2005, nr 12, s. 72-73 60. Panu Bogu – Polacy / Olga Tokarczuk // Rzeczpospolita. – 1998, nr 226, s. 15. 61. Podróż pociągiem z Europy na śląską prowincję z uwzględnieniem granic / Olga Tokarczuk // Krytyka Polityczna. – 2004, nr 5, s. 16-23 62. Podziemne rzeki / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Gabriela Łęcka // Polityka. – 1997, nr 4, s. 46-48 63. Polacy i Niemcy: mapa przyjaźni / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2006, nr 295, s. 18-19 64. Postacie na wolności / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Michał Paweł Markowski // Tygodnik Powszechny. – 2019, nr 45, s. 100-104 65. Profesor Andrews w Warszawie / Olga Tokarczuk // Tygodnik Powszechny. – 1998, nr 51/52, s. 11 66. Przejście / Olga Tokarczuk // Pogranicza. – 2001, nr 5, s. 13-15 67. Pstrąg w migdałach / Olga Tokarczuk // Krytyka Polityczna. – 2005, nr 7/8, s. 222-225 68. Rubież / Olga Tokarczuk // Książki . – 2015, nr 4, s. 34-38 69. Skarb / Olga Tokarczuk // Dialog. – 2000, nr 4, s. 5-20 70. Szkocki miesiąc : opow. / Olga Tokarczuk // Rzeczposolita. – 1999, nr 300, s. F1-F4 71. Sztukmistrz / Olga Tokarczuk // Odra. – 2004, nr 6, s. 89-100 72. Świat z odwrotnej strony / Olga Tokarczuk // Tygodnik Powszechny. – 2019, nr 42, s. 19-21 73. Świat jest tkaniną / Olga Tokarczuk // Dziennik Trybuna. – 2019, nr 244/245, s. 12-13 74. Świat stał się brzydki / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Janusz Wróblewski // Polityka. – 2017, nr 31, s. 76-78 75. Światy bizarne / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Katarzyna Kubisiowska // Tygodnik Powszechny. – 2018, nr 14, s. 88-92 76. “Czasami rozprasza tykanie zegarka” / Olga Tokarczuk ; rozm. Marcin Wilk // Polonistyka. – 2016, nr 1, s. 12-14 77. Tokarczuk: Wrocław to otwartość, odwaga i pogoda ducha / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2019, nr 287, s. 6 78. Tropem herezji / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Tomasz Stawiszyński // Tygodnik Powszechny. – 2014, nr 42, s. 56-59 79. W co grają zwierzęta / Olga Tokarczuk // Książki. – 2015, nr 2, s. 30-33 80. Walka o przeszłość / Olga Tokarczuk ; rozm. przepr. Justyna Sobolewska // Polityka. – 2016, nr 24, s. 84-86 81. Warszawa. Silnik Diesla : (opowieść w obrazkach) : fragm. / Olga Tokarczuk // Pomosty. – 2003, T. 8, s. 97-100 82. Wieczór autorski / Olga Tokarczuk // Borussia. – 2000, nr 20/21, s. 10-19 83. Wikipedysta warszawski / Olga Tokarczuk // Książki. – 2011, nr 1, s. 26-27 84. Wizyta / Olga Tokarczuk // Książki. – 2018, nr 1, s. 48-51 85. Wracaj do nas, jak tylko będziesz mogła / Olga Tokarczuk // Tytuł. – 2000, nr 3, s. 122-132 86. Żurek: opowiadania wigilijne / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 1999, nr 300, s. 15-16 Bibliografia przedmiotowa: Książki: 87. 1984: literatura i kultura schyłkowego PRL-u / pod redakcją Kamili Budrowskiej, Wiktora Gardockiego i Elżbiety Jurkowskiej. – Literatura i kultura schyłkowego PRL-u. – Warszawa : Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo, 2015. – 465 s. : il. ; 22 cm. – (Badania Filologiczne nad Cenzurą PRL ;, t. 5 ). ISBN 978-83-64703-69-0 M 216473 (Opole) 88. Argonauci naszych czasów : o prozie polskiej (i niepolskiej) / Maria Jentys. – Toruń : Wydawnictwo Adam Marszałek, cop. 2009. – 372 s. ; 21 cm. ISBN 978-83-7611-525-2 M 61312 KK (Kędzierzyn-Koźle), M 202401 (Opole) 89. Czy są jakieś pytania? : szkice o najnowszej literaturze polskiej / pod redakcją Justyny Pyzi i Józefa M. Ruszara ; [recenzent naukowy prof. UAM dr hab. Michał Januszkiewicz, dr. hab. Radosław Sioma (UMK)]. – Kraków ; Warszawa : Instytut Literatury ; Wydawnictwo Naukowe UKSW, 2019. – 430, [2] s. ; 24 cm. – (Biblioteka Pana Cogito ). ISBN 978-83-66359-06-2 (oprawa miękka ; IL) ISBN 978-83-8090-621-1 (oprawa miękka ; WN UKSW) M 055140 (Brzeg), M 057230 (Kluczbork), M 069479 (Nysa), M 220213 (Opole) 90. Edukacja polonistyczna wobec Innego / red. Anna Janus-Sitarz. – Kraków : Towarzystwo Autorów i wydawców Prac Naukowych “Universitas”, cop. 2014. – 304 s. : il. ; 21 cm. – (Edukacja Nauczycielska Polonisty ). ISBN 978-83-242-2344-2 M 212497 (Opole) 91. Jak działać za pomocą słów? : proza Olgi Tokarczuk jako dyskurs krytyczny / Katarzyna Kantner. – Kraków : [Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych “Universitas”], [cop. 2019]. – 329, [6] s. ; 24 cm. – (Modernizm w Polsce : studia nad nowoczesną polską literaturą, sztuką, kulturą i myślą humanistyczną ;, 61 ). ISBN 978-83-242-3524-7 M 069473 (Filia Nysa) 92. Olga Tokarczuk : „Szafa” / oprac. Bożena Szałasta-Rogowska ; [red. nauk. Romuald Cudak, Wioletta Hajduk-Gawron, Jolanta Tambor]. – Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2015. – 67 , [5] s. : il. Kolor. ; 17 cm. – (Czytaj po Polsku: materiały pomocnicze do nauki języka polskiego jako obcego; ISBN 978-83-801-1268-55, ISBN 978-83-801-1268-62 93. Przestrzeń w języku i w kulturze : analizy tekstów literackich i wybranych dziedzin sztuki / red. Jan Adamowski. – Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2005. – 292 s. ; 19 cm. M 192165 M 192166 (Opole) 94. Szkolna lektura bliżej teraźniejszości / red. Anna Janus-Sitarz. – Kraków : Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych “Universitas”, 2011. – 321, [3] s. fot., il. ; 21 cm. – (Edukacja Nauczycielska Polonisty ;, XII ). ISBN 978-83-242-1244-6 M 051178 (Brzeg) 95. Światy Olgi Tokarczuk: studia i szkice / red. Magdalena Rabizo-Birek, Magdalena Pocałuń-Dydycz, Adam Bienias. – Rzeszów : Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego : Stowarzyszenie Literacko-Artystyczne “Fraza”, 2013. – 380 s. : il. ; 24 cm. – (Biblioteka “Frazy”). 978-83-60678-43-5 96. W przestrzeniach tradycji : proza Izabeli Filipiak i Olgi Tokarczuk w sporach o literaturę, kanon i feminizm / Monika Świerkosz. – Warszawa : Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo : Stowarzyszenie Pro Cultura Litteraria, 2014. – 388 s. ; 23 cm. – (Lupa Obscura). ISBN 978-83-61757-49-8 97. Zawód – czytelnik : notatki o prozie polskiej lat 90 / Dariusz Nowacki. – Kraków : “Znak”, 1999. – 191, [1] s. ; 21 cm. ISBN 83-7006-901-0 M 59027 (Kędzierzyn-Koźle), M 050193 (Kluczbork), M 060882 M 063265 (Nysa), M 184055 M 184054 M 184053 (Opole) 98. Żurek : między wierszami, czyli adaptacja nietypowa / Ryszard Brylski. – Łódź : Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej, 2011. – 204, [1] s. : il. ; 21 cm + DVD. – (Warsztat Realizatora Filmowego i Telewizyjnego ;, z. 19 ). ISBN 978-83-87870-42-3 M 053420 (Kluczbork), M 067345 (Nysa), M 212305 M 212306 (Opole) Artykuły z czasopism: 99. Anna In na straganach świata / Krzysztof Uniłowski // FA-art : kwartalnik Ruchu “Wolność i Pokój”. – 2006, nr 4, s. 14-21 100. Anomalia, wstręt, fascynacja. O ciele jako obiekcie liminalnym w twórczości Olgi Tokarczuk / Natalia Gawłowska // Język Polski w Liceum. – 2013/2014, nr 3, s. 32-42 101. Argonautka. Trzy pierwsze podróże / Maria Jentys // Wyspa. – 2007, nr 2, s. 72-83 102. Biec, frunąć, myśleć / Piotr Bratkowski // Newsweek Polska. – 2018, nr 23, s. 114-115 103. Biegnę, myślę, rozumiem : Olga Tokarczuk : Nobla dedykuję Polakom / Małgorzata Kąkiel // Przeglad. – 2019, nr 42, s. 8-10 104. Biegnij Olga, biegnij! / Magdalena Barbaruk // Tygodnik Powszechny. – 2018, nr 23, s. 78-81 105. „Bieguni” albo furtka ocalenia / Tomasz Miłkowski // Dziennik trybuna. – 2018, nr 113, s. 20 106. “Bieguni” Olgi Tokarczuk – powieść konstelacyjna, alinearna / Maria Cyran // Język Polski w Gimnazjum. – 2009/2010, nr 1, s. 69-73 107. Błękitne laguny / Piotr Sikora // Tygodnik Powszechny. – 2018, nr 32, s. 65-67 108. Błogosławiony, który idzie // Anna Dobiegała // Fraza: pismo literacko-społeczne. – 2007, nr 3, s. 313-315 109. Błogosławiony, który idzie / Paweł Urbaniak // Twórczość. – 2008, nr 1, s. 97-99 110. Booker otwiera drzwi / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2018, nr 22, s. 99-100 111. Budzik dla duszy / Jerzy Sosnowski // Gazeta Wyborcza. – 1997, nr 235, s. 13 112. Cała prawda o „prozie środka”. Cz. 2 / Krzysztof Uniłowski / FA-art : kwartalnik Ruchu „Wolność i Pokój”. – 2002, nr 4, s. 32-41 113. Cała prawda o „prozie środka”. Cz. 3 / Krzysztof Uniłowski / FA-art : kwartalnik Ruchu „Wolność i Pokój”. – 2003, nr 1/2, s. 72-75 114. Chronić niedźwiedzia / Marta Cuber // Twórczość. – 2012, nr 7, s. 102-104 115. Chronotopia uznakowiona a metafizyka rzeczy : wokół prozy Olgi Tokarczuk / Dorota Tracka // Prace Naukowe – Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury. – 2003, z. 9, s. 103-114 116. Cogito / Arnold Toczyski // Świat Psychoanalizy. – 1997, nr 1/2, s. 206-208 117. Cyberpunkt sumeryjski / Przemysław Czapliński // Gazeta Wyborcza. – 2006, nr 213, s. 14 118. Czarująca bizarność / Katarzyna Kowalczuk // Śląsk. – 2018, nr 11, s. 66 119. Czas aniołów Olgi Tokarczuk i Gabriela Garcii Marqueza / Jolanta Koniecko // Topos. – 2007, nr 3, s. 53-63 120. Czas nauczyć się gdakać / Krzysztof Masłoń // Uważam Rze . – 2012, nr 13, s. 46-47 121. Czas Olgi / Ewa Kraskowska // Arkusz. – 1996, nr 12, s. 6-7 122. Czas Tokarczuk / Dominika Materska, Ewa Popiołek // Wiadomości Kulturalne. – 1996, nr 26, s. 12 123. Człowiek człowiekowi wilkiem / Agnieszka Holland ; rozm. przepr. Sebastian Smoliński // Kino. – 2017, nr 2, s. 18-21 124. Czy wypada jeść mięso / Dariusz Nowacki // Gazeta Wyborcza. – 2009, nr 275, s. 19 125. Czysty kraj / Maria Jentys // Twórczość. – 2005, nr 6, s. 79-81 126. Demon pośpiechu / Marcin Cielecki // Czterdzieści i Cztery. – 2009, nr 2, s. 319-327 127. Demony , duchy i potworki, czyli kłopoty z dorastaniem / Marek Nalepa // Fraza. – 1996, nr 13, s. 167-176 128. Do granic: Olga Tokarczuk i Władysław Strzemiński / Wojciech Bałus // Teksty Drugie . – 2009, nr 3, s. 103-120 129. Do grona szczęśliwych / Monika Ochędowska // Tygodnik Powszechny. – 2019, nr 42, s. 17-18 130. Dokąd jedzie Olga : przyswajanie polskich pisarzy / Iris Radisch // Forum. – 2009, nr 25, s. 50-51 131. Dom codzienny – dom podzielony, czyli rodzina zdezintegrowana w powieściach Olgi Tokarczuk / Liliana Wickowska-Maciąg // Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Filologiczna. Dydaktyka. – 2004, z. 3, s. 64-71 132. Dom Olgi / Maja Wolny // Polityka. – 1999, nr 44, s. 100-105 133. Dom senny / Eliza Szybowicz // Kresy. – 2004, nr 4, s. 228-236 134. Doświadczenia lekturowe cyfrowego tubylca : na przykładzie recepcji „Ksiąg Jakubowych” Olgi Tokarczuk / Joanna Przyklenk, Katarzyna Sujkowska-Sobisz // Język Artystyczny. – 2017, T. 16, s. 49-76 135. Doświadczenie historii a pamięć ciała w prozie Olgi Tokarczuk / Monika Świerkosz // FA-art : kwartalnik Ruchu “Wolność i Pokój”. – 2008, nr 4, s. 32-39 136. Drugie światy / Paweł Mackiewicz // Topos. – 2004, nr 6, s. 207-208 137. Dwie połówki naszej całości / Jan Zdzisław Brudnicki // Trybuna. – 2007, nr 186, s. 11-12 138. Dziwna zmiana / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2018, nr 16, s. 78-79139. Echa i tęsknoty romantyczne w polskiej kulturze współczesnej “Opowieści galicyjskie” Andrzeja Stasiuka, “Prawiek” Olgi Tokarczuk oraz “Świteź” Kamila Polaka w poetyce “Ballad i romansów” Adama Mickiewicza / Marta Piwińska [et al.] // Pamiętnik Literacki. – 2016, z. 4, s. 63-78 140. Egzamin z Tanata / Andrzej Skrendo // Pogranicza. – 2004, nr 6, s. 110-112 141. Futurystyczne cmentarzysko / Izabela Mikrut // Śląsk. – 2007, nr 3, s. 72 142. Gatunek sudecki / Wojciech Browarny // Odra. – 2010, nr 9, s. 129-130 143. „Gdy rozum śpi budzą się… potwory” : monstrualne przestrzenie w prozie Izabeli Filipiak i Olgi Tokarczuk // Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria. – 2014, nr 14, s. 149-159 144. Geografia w „Księgach Jakubowych” Olgi Tokarczuk : przypadek Iwania / Anna Larenta // Białostockie Studia Literaturoznawcze : BSL. – 2016, T. 9, s. 209-219 145. Gra nietowarzyska / Magdalena Wojak // Wyspa. – 2012, nr 2, s. 136-138 146. Gwiazdy i stopy / Jarosław Petrowicz // Znaczenia. – 2010, nr 4, s. 175-179 147. Hiperpoprawność Olgi Tokarczuk / Agnieszka Czachowska // Twórczość. – 2010, nr 3, s. 102-108 148. Historia pisana literaturą / Zofia Król // Tygodnik Powszechny. – 2015, nr 42, s. 70 149. Historie ciała / Mieczysław Orski // Przegląd Powszechny. – 2008, nr 5, s. 143-145 150. Idź za pługiem z radością / Jagoda Wierzejska // Nowe Książki. – 2010, nr 3, s. 10-11 151. Ironiczne sny Olgi Tokarczuk / Wojciech Owczarski // Odra. – 2014, nr 2, s. 72-76 152. Jak Olga Tokarczuk czyta „Lalkę” Bolesława Prusa? / Stanisław Bortnowski // Polonistyka. – 2001, nr 10, s. 592-594 153. Jak Tokarczuk oczarowała Szwedów / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2019, nr 51/52, s. 140-144 154. Jak zaśpiewać Tokarczuk : rozmowa z Olgą Tokarczuk, pisarką / Michał Nogaś // Gazeta Wyborcza. – 2018, nr 214, s. 16 155. Jak zmotywować uczniów do lektury “Domu dziennego, domu nocnego” Olgi Tokarczuk? / Natalia Kowalczyk // Polonistyka. – 2013, nr 9, s. 35-38 156. Jest już lepiej : Nobel dla Olgi Tokarczuk : Olga Tokarczuk laureatką Literackiej Nagrody Nobla! Po Henryku Sienkiewiczu, Władysławie Reymoncie, Czesławie Miłoszu i Wisławie Szymborskiej jest to piąty Nobel dla literatury polskiej, co sprawia, że możemy się poczuć potęgą w tej dziedzinie, bo mimo że ranga tego wyróżnienia ostatnimi laty zmalała, to jednak ze swoją ponadstuletnią tradycją pozostaje najważniejsze na świecie / Krzysztof Masłoń // Do Rzeczy : tygodnik Lisickiego. – 2019, nr 42, s. 38-39 157. „Jeśli znajdziesz swoje miejsce, będziesz nieśmiertelna” / Magdalena Rabizo-Birek // Fraza. – 1999, nr 2/3, s. 224-229 158. Klęska, nie literacki triumf / Piotr Baroń // Nasz Dziennik. – 2018, nr 121, s. 13 159. Klub Książki / Anita Zabłocka-Trojnar // Polonistyka. – 2016, nr 5, s. 52-53 160. Kobiece historie / Michał Larek // Czas Kultury. – 2005, nr 1, s. 123-125 161. Kobieta, która widzi inaczej niż wszyscy / Grzegorz Przepiórka // Kresy. – 2010, nr 1/2, s. 186-190 162. Kobieta u pługa / Anna Dobiegała // Fraza. – 2010, nr 3/4, s. 322-324 163. Kolejny „boarding” / Danuta Cirlić-Straszyńska // Nowe Książki. – 2008, nr 1, s. 52-53 164. Komu przeszkadza Olga Tokarczuk / Jacek Nizinkiewicz // Rzeczpospolita. – 2019, nr 288, s. A8 165. Kopiowanie pamięci / Czesław Dziekanowski i in. // Świat psychoanalizy. – 1997, nr 1/2, s. 209-220 166. Kosmiczny porządek tylko dla wybranych / Anita Piotrowska // Tygodnik Powszechny. – 2017, nr 9, s. 66-67 167. Kości zostały rzucone / Małgorzata I. Niemczyńska // Gazeta Wyborcza. – 2009, nr 282, s. 7 168. Kreacjonistyczne obrazy rzeczywistości w prozie Olgi Tokarczuk: („Prawiek i inne czasy”) / Beata Cisowska // Świat i Słowo. – 2011, nr 1, s. 83-95 169. Księga totalna / Jerzy Sosnowski // Więź. – 2014, nr 4, s. 216-222 170. “Księgi Jakubowe” – powieść współczesna / Krystyna Pietrych // Nowe Książki. – 2015, nr 2, s. 71-72 171. „Księgi Jakubowe”, czyli dwieście lat samotności / Przemysław Czapliński // Gazeta Wyborcza. – 2015, nr 245, s. 16-17 172. Księgi ponadnarodowe / Mladen Martić ; rozm. przepr. Aleksandra Wojtaszek // Tygodnik Powszechny. – 2018, nr 48, s. 62-63 173. Księgi światowe / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2019, nr 43, s. 72-74 174. Labirynt jako przestrzeń mityczna w „Biegunach” Olgi Tokarczuk / Anna Larenta // Białostockie Studia Literaturoznawcze. – 2014, T. 5, s. 341-356 175. “Lalka” na nowo odkryta / Sylwia Nowak // Polonistyka. – 2003, nr 8, s. 471-476 176. Legenda – obraz – apokryf : przesłania Paola Ucella w utworach Gustawa Herlinga-Grudzińskiego i Olgi Tokarczuk / Margreta Grigorova // Świat i Słowo : filologia, nauki społeczne, filozofia, teologia. – 2011, nr 1, s. 119-134 177. Literacka teologia codzienności / Krzysztof Martwicki // Więź. – 1997, nr 2, s. 89-101 178. Literackie światy Olgi Tokarczuk / Sylwia Baran // Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Filologiczna. Historia Literatury. – 2008, z. 3, s. 300-313 179. Literatura a psychologia głębi : „Ostatnie historie” Olgi Tokarczuk czyli droga do indywidualizacji Junga / Katarzyna Witkos // Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria. – 2009, nr 9, s. 206-218 180. Literatura i nowe media / Michał Larek // Czas Kultury. – 2008, nr 6, s. 198-200 181. Literatura eksperymentu myślowego / Magdalena Bauchrowicz-Kłodzińska // Nowe Książki. – 2018, nr 10, s. 88-89 182. Lornetka Olgi Tokarczuk / Andrzej Zawada // Pomosty. – 2003, T. 8, s. 101-104 183. Ludzie bez właściwości: przygoda z tożsamością w powieściach Olgi Tokarczuk / Karolina Ewa Wieliczko // Akcent. – 2012, nr 1, s. 77-86 184. Magiczny realizm Prawieku / Beata Cisowska // Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury. – 2009, z. 11, s. 7-26 185. Metafizyka miłości w prozie narracyjnej Olgi Tokarczuk / Olga Wilczyńska // Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej we Włocławku. Rozprawy Humanistyczne. – 2009, T. 11, s. 457-482 186. Metafizyka śmierci w prozie Olgi Tokarczuk / Olga Wilczyńska // Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica. – 2008, z. 11, s. 183-206 187. Między apoteozą a mizogenizmen : o kreacjach postaci kobiecych w twórczości Olgi Tokarczuk / Liliana Wickowska-Maciąg // Fraza. – 2002, nr 3/4, s. 75-82 188. Między biegunami, między okładkami / Weronika Górska // Migotania, Przejaśnienia. – 2008, nr 1-2, s. 45 189. Między realnym a niesamowitym : kreacja światów przedstawionych w opowiadaniach Olgi Tokarczuk („Szafa”) i Angeli Carter („Fireworks”) / Iwona Wróbel // Podkarpackie Forum Filologiczne. Seria: Literatura i Kultura. – 2011, s. 299-311 190. Mit Nomadów / Justyna Sobolewska // Przekrój. – 2007, nr 41, s. 68 191. Mitopoetyka bytu / Mieczysław Orski // Odra. – 2002, nr 6, s. 61-63 192. Mityczne światy powieściowe / Tomasz Mizerkiewicz // Ruch Literacki. – 2000, z. 6, s. 681-697 193. Mścicielka z powodu / Agnieszka Holland ; rozm. przepr. Janusz Wróblewski // Polityka. – 2017, nr 6, s. 70-72 194. Na zamówienie / Arkadiusz Morawiec // Nowe Książki. – 2006, nr 11, s. 36 195. „Naprawdę istnieją tylko osoby”: (o powieściach Olgi Tokarczuk) / Stefania Sarnicka // Warsztaty Polonistyczne. – 1996, nr 2, s. 147-148 196. Nasza próba generalna / Jacek Cieślak // Rzeczpospolita. – 2020, nr 85, s. A12 197. Niedźwiedzia przysługa / Maciej Duda // Nowe Książki. – 2012, nr 7, s. 39 198. Niemcy, starość, śmierć : mityzacja przestrzeni dolnośląskiej w prozie Olgi Tokarczuk / Renata Wójs // Orbis Linguarum : legnickie rozprawy filologiczne. – 2005, T. 29, s. 287-296 199. Nike dla Olgi Tokarczuk / Roman Pawłowski // Gazeta Wyborcza. – 2008, nr 234, s. 22 200. Nobel wiecznie antypolski / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2019, nr 48, s. 82-84 201. Noblowska runda honorowa : przed Olgą Tokarczuk literackiego Nobla odebrało czworo Polaków / Beata Maciejewska // Ale Historia: tygodnik historyczny. – 2019, nr 48, s. 2-4 202. Nomadyzm Olgi Tokarczuk / Wojciech Józef Burszta // Czas Kultury. – 2019, nr 3, s. 116-120 203. Nowa podróż ludzi Księgi / Justyna Sobolewska // Polityka. – 2014, nr 43, s. 84-85 204. O spotkaniu z ojcem Jakuba w Romaniu, a także o starości i złodzieju / Olga Tokarczuk // Gazeta Wyborcza. – 2019, nr 219, s. 35 205. O twórczości Olgi Tokarczuk : konkurs czytelniczy / Elżbieta M. Horowska // Poradnik Bibliotekarza. – 2006, nr 3, s. 30-32 206. Obrazki z życia… czyli wschodniosłowiańskie rozmyślania nad prozą Olgi Tokarczuk / Walentyna Gorbaczewska ; tł. z ros. Grzegorz Michałowski // Podlaski Kwartalnik Kulturalny. – 2011, nr 4, s. 7-18 207. Obrazy Boga w prozie Olgi Tokarczuk / Beata Wojewoda // Kresy. – 1998, nr 1, s. 220-226 208. Od maleńkiej książki do wielkiej mowy : dzieło Olgi Tokarczuk i Joanny Concejo / Michał Nogaś // Gazeta Wyborcza. – 2019, nr 292, s. 14-15 209. Od “Sądu ostatecznego” Memlinga do “Próby generalnej” Tokarczuk, czyli o Apokalipsie na lekcjach w liceum / Elżbieta Dutka // Nowa Polszczyzna. – 2003, nr 2, s. 6-16 210. Ogarnięci chłodem / Tomasz Mizerkiewicz // Nowe Książki. – 2004, nr 8, s. 8 211. Ogniwa w łańcuchu życia / Anna Agnieszka Wójcik // Fraza. – 2005, nr 1/2, s. 299-303 212. Olga i Manuela / Helena Zaworska // Wprost. – 1999, nr 8, s. 110-111 213. Olga Tokarczuk / prac. Łukasz Sawicki // Strony. – 2009, nr 1-2, s. 84-87 214. Olga Tokarczuk. Sen ; Windsurfing ; Z psem u stóp ; Wciąż Koniński / Zbigniew Jankowski // Więź. – 2001, nr 9, s. 80-82 215. Olga Tokarczuk : – Do Kielc jadę jak do domu / Lidia Cichocka // Echo Dnia. – 2015, nr 37, s. 5 216. Olga Tokarczuk : „Pokot to thriller, rasowy kryminał / [rozmawiali] Jacek Antczak, Łukasz Śmigiel // Polska Metropolia Warszawska. – 2017, nr 15, s. 14-15 217. Olga Tokarczuk : Wrocław staje się metropolią, ale traci ludzki wymiar. Za chwilę obudzimy się w sztucznej przestrzeni / rozm. przepr. Magda Piekarska // Gazeta Wyborcza. – 2014, nr 285, s. 4-5 218. Olga Tokarczuk czyta „Lalkę” / Tomasz Miłkowski // Dziennik Trybuna. – 2020, nr 1/3, s. 21 219. Olga Tokarczuk na Olimpie / Dariusz Nowacki // Śląsk: miesięcznik społeczno-kulturalny. – 2019, R. 25, nr 10, s. 40-41 220. Olga Tokarczuk na szczycie / Natalia Szostak // Gazeta Wyborcza. – 2019, nr 84, s. 16 221. Olga Tokarczuk “Prawiek i inne czasy” / Ewa Natoniewska // Język Polski w Szkole Średniej. – 1998/1999, z. 1, s. 72-87 222. Olga Tokarczuk w językach świata / Michał Nogaś // Gazeta Wyborcza. – 2020, nr 4, s. 16 223. Olga Tokarczuk z Noblem. Jej dom rodzinny koło… Staszowa / Agata Chrobot // Ech Dnia. – 2019, nr 237, s. 12 224. Olga travel / Izabela Poprawa // Odra. – 2007, nr 12, s. 124-126 225. Olgi Tokarczuk gra z regułami powieści kryminalnej : (na podstawie „Prowadź swój pług przez kości umarłych”) / Anna Wzorek // Respectus Philologicus. – 2013, nr 24, s. 98-107 226. Olgi Tokarczuk wielka podróż / Jerzy Ładyka // Res Humana. – 2015, nr 3, s. 17-19 227. Opowiadać – podróżować – żyć / Anna Pekaniec // Dekada Literacka: tygodnik kulturalny. – 2008, nr 1, s. 63-65 228. Opowiadania nieoswojone / Agnieszka Kania // Książki. – 2019, nr 6, s. 23 229. Opowieści ze środka wszechświata / Aneta Górnicka-Boratyńska // Res Publica Nowa. – 1998, nr 1, s. 45-50 230. Opowieść Nachmana, w której jako pierwszy pojawia się Jakub / Olga Tokarczuk // Tygodnik Powszechny. – 2014, nr 10, dod. Książki w tygodniu, s. 9-10 231. Opowieść o wielkiej podróży, obcości i Mesjaszach / Bogdan Rogatko // Nowa Dekada Krakowska. – 2015, nr 1/2, s. 108-116 232. Opowieść stwarza świat / Jolanta Kowalska // Teatr. – 2020, nr 1, s. 18-22 233. Opowieść terapeutyczna / Hanna Gosk // Studium. – 2004/2005, nr 6/1, s. 226-229 234. Opus magnum Olgi Tokarczuk : Sztokholm, 10 grudnia 2019 / Krzysztof Lubczyński // Dziennik Trybuna. – 2019, nr 244/245, s. 3 235. Ostatnie historie / Aleksandra Franke // Śląsk. – 2005, nr 8, s. 77 236. “Ostatnie historie” – “śmierć i tekst” / Agata Juziuk // Kwartalnik Opolski. – 2008, nr 1, s. 107-116 237. Oszukać czas / Przemysław Skrzydelski // Teatr. – 2016, nr 7/8, s. 82-83 238. Pani Literatura / Ryszard Koziołek // Tygodnik Powszechny. – 2019, nr 42, s. 12-18 239. Pani śmierć pisze sagę / Marta Cuber // Res Publica Nowa. – 2005, nr 1, s. 131 240. Pisarka / Kinga Dunin // Odra. – 2008, nr 5, s. 3-4 241. Pisarka stwarza świat / Magda Piekarska // Gazeta Wyborcza. – 2012, nr 84, s. 6 242. Po tropach / Dariusz Czaja // Tygodnik Powszechny. – 2009, nr 50, s. 6-7 243. Podmiotowość “mediumiczna”. Olgi Tokarczuk jako powieść psychologiczna / Katarzyna Kantner // Ruch Literacki. – 2015, z. 1, s. 47-59 244. Podróż – rozpoznanie – poznanie / Elżbieta Dąbrowska // Indeks. – 2015, nr 1-2, s. 50-52 245. “Podróż ludzi Księgi” Olgi Tokarczuk jako artystyczne motto debiutantki / Klaudia Cymanow-Sasin // Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria. – 2007, nr 7, s. s. 172-185 246. Podróż z Jakubem Frankiem : „Księgi Jakubowe” Olgi Tokarczuk / Anna Jeziorkowska-Polakowska // Iudaica Russica. – 2019, nr 1, s. 84-102 247. Podróże Olgi Tokarczuk / Edward Kula // Język Polski w Liceum. – 2012/2013, nr 4, s. 96-104 248. Podróżowanie jest koniecznością : Olga Tokarczuk – powrót do formy / Dariusz Nowacki // Tygodnik Powszechny. – 2007, nr 41, s. 20 249. Podróżuję, więc jestem / Marta Cuber // Polityka. – 2007, nr 41, s. 104-105 250. Pokot / Sebastian Smoliński // Kino. – 2017, nr 2, s. 72 251. Ponadnarodowa epopeja Olgi Tokarczuk / Roman Magryś // Fraza. – 2015, nr 4, s. 297-299 252. Porównanie “Sklepów cynamonowych” i “Biegunów” / Dorota Nosowska. – (Tekst pod lupą) // Cogito. – 2012, nr 11, s. 56-57 253. Portret z duszą / // Polityka. – 2017, nr 8, s. 102 254. Post-fenomenologiczna narracja w powieści „Bieguni” Olgi Tokarczuk / Barbara Trygar // Tematy i Konteksty. – 2015, nr 5, s. 18-30 255. Postsekularna katabaza : książeczka Olgi Tokarczuk / Piotr Bogałecki // Czas Kultury. – 2019, nr 3, s. 107-115 256. Poszukiwanie tożsamości w „Domu dziennym, domu nocnym” Olgi Tokarczuk / Katarzyna Ukleja // Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione. – 2012, nr 7, s. 122-130 257. Potrzeba bogini / Justyna Sobolewska // Przekrój. – 2006, nr 36, s. 64 258. Powrót polskiej powieści historycznej / Małgorzata Zduniak-Wiktorowicz // Poradnik Bibliograficzno-Metodyczny. – 2017, nr 3, s. 17-29 259. Pragnienie poezji / Malwina Wapińska // Dziennik Gazeta Prawna. – 2014, dod. Kultura i Program TV, s. K13 260. “Prawiek” i “Widnokrąg” : apetyt na mit / Justyna Kowalska // Dialog. – 2000, nr 10, s. 96-117 261. Proroctwa Blake’a znad trucheł / Weronika Górska // Migotania. Przejaśnienia. – 2010, nr 1, s. 44 262. Przecież kwiaty nie krwawią – kuchnia feministyczna / Agnieszka Grajewska // Czas Kultury. – 2008, nr 5, s. 17-23 263. Przestrzeń w twórczości Olgi Tokarczuk / Olga Fliszewska // Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica. – 2005, T. 1, z. 8, s. 515-532 264. Przeszłość w przyszłości / Katarzyna Sipko // Odra. – 2007, nr 1, s. 117 265. Realizm magiczny po polsku albo popyt na odwieczną mądrość / Katarzyna Chmielewska // Bez Dogmatu. – 2001, nr 47, s. 31 266. Rodzinnie z noblistką : Olga Tokarczuk po prostu jest nasza – mówią w Zielonej Górze i Klenicy / Regina Dachówna // Przegląd. – 2019, nr 50, s. 8-11 267. Rozdroża wybitności / Radosław Wiśniewski // Odra. – 2015, nr 3, s. 82-85 268. Sekta Jakubowa / Leszke Bugajski // Twórczość. – 2015, nr 1, s. 91-94 269. Smutne historie o umieraniu / Agnieszka Czyżak // Polonistyka. – 2005, nr 10, s. 46-47 270. Stawka większa niż mit: sceptycznie o nowej książce Olgi Tokarczuk / Dariusz Nowacki // Tygodnik Powszechny. – 2006, nr 39, s. 23 271. „Stwarzanie światów! Nie ma nic prostszego!” / Daria Adamowicz // Orbis Linguarum : legnickie rozprawy filologiczne. – 2007, T. 31, s. 465-470 272. Szczelinami o domowej pracy / Anna Janikowska // Kresy. – 2005, nr 1-2, s. 98-112 273. Śladami Kairosa / Karolina E. Wieliczko // Akcent. – 2009, R. 30, nr 1, s. 126-128 274. Śmierć jeszcze raz inaczej / Magdalena Barabasz // Gazeta Wyborcza. – 2006, nr 219, s. 6 275. „Śmiercionośna lawina” Olgi Tokarczuk / Mieczysław Orski // Przegląd Powszechny. – 2005, nr 5, s. 177-180 276. Śmiertelność kobiet / Krzysztof Uniłowski // Opcje. – 2005, nr 1, s. 48-49 277. Świat bez granic / Bernadeta Darska // Dekada Literacka. – 2006, nr 4, s. 77-79 278. Tabletki na nieśmiertelność, czyli podróży ciąg dalszy / Magdalena Geraga // Fraza. – 2006/2007, nr 4/1, s. 303-304 279. Tam, gdzie świat się rozłazi / Katarzyna Szkaradnik // Twórczość. – 2018, nr 10, s. 101-105 280. Taniec śmierci / Piotr Piaszczyński // Borussia. – 2006, nr 39, s. 284-285 281. Te, co skaczą i fruwają… zabijają? / Robert Ostaszewski // FA-art : kwartalnik Ruchu „Wolność i Pokój”. – 2009, nr 4, s. 68-70 282. Terrorysta, on patrzy / Tomasz Mizerkiewicz // FA-art : kwartalnik Ruchu „Wolność i Pokój. – 2007, nr 4, s. 66-68 283. Thriller moralny … w innym kontekście / Wioletta Sobieraj // Migotania, Przejaśnienia. – 2010, nr 1, s. 44-45 284. To, co umożliwia przetrwanie / Bernadetta Darska // Opcje. – 2007, nr 4, s. 86-87 285. Tokarczuk: najwyższy level / Jerzy Sosnowski // Gazeta Wyborcza. – 2018, nr 121, s. 26 286. Tokarczuk: poszukiwacze / Justyna Sobolewska // Gazeta Wyborcza. – 2015, nr 206, s. 17 287. Tokarczuk i poszukiwacze światła / Tadeusz Sobolewski // Gazeta Wyborcza. – 2015, nr 232, s. 16-17 288. Tokarczuk „gra na wielu bębenkach” / Paulina Kierzek // Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica. – 2006, z. 8, s. 449-452 289. Tokarczuk powraca / Andrzej Horubała // Do Rzeczy: tygodnik Lisickiego. – 2014, nr 46, s. 50-52 290. Tokarczuk z Brookerem / Marcin Kube // Rzeczpospolita. – 2018, nr 119, s. A9 291. Trzy poziomy oniryzmu w powieści Olgi Tokarczuk „Dom dzienny, dom nocny” / Agnieszka Fijałkowska // Dyskurs. – 2007, z. 3, s. 73-90 292. W kręgu codzienności, mitu, magii – wątki antropologiczne w prozie Olgi Tokarczuk / Katarzyna Majbroda // Zeszyty Etnologii Wrocławskiej. – 2004, nr 1, s. 61-81 293. W kręgu mitu / Olga Fliszewska // Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica. – 2006, z. 6, s. 425-435 294. W poszukiwaniu właściwego czasu / Izabela Mikrut // Śląsk. – 2008, nr 1, s. 76 295. W świecie świętych klonów i egonów / Mieczysław Orski // Odra. – 2018, nr 9, s. 115-116 296. Wezwanie niepokoju / Andrzej Franaszek // Gazeta Wyborcza. – 2007, nr 242, s. 14 297. Wędrować do upadłego – Olga Tokarczuk, “Bieguni” / Edward Kula // Język Polski w Liceum. – 2008/2009, nr 4, s. 91-94 298. Wędrówka, która może nas zbawić : przedstawiamy dzieła pisarzy nominowanych do Angelusa / Mirosław Spychalski // Dziennik: Polska, Europa, świat. – 2008, nr 274, s. 22 299. Wiele hałasu o nic / Leszek Bugajski // Rzeczpospolita. – 2014, nr 260, s. P18-P19 300. Wiersz Czesława Miłosza i proza Olgi Tokarczuk / Stanisław Bortnowski // Warsztaty Polonistyczne. – 1997, nr 1, s. 33-40 301. Witaj smutku / Dariusz Nowacki // FA-art.: kwartalnik Ruchu „Wolność i Pokój”. – 2004, nr 2, s. 55-58 302. Wspólnicy Pana Boga / Piotr Kofta // Dziennik Gazeta Prawna. – 2009, nr 237, dod. Kultura, s. 11 303. Współczesna sztuka umierania / Anna Szóstak // Pro Libris. – 2005, nr 2, s. 122-124 304. Wszystkie świata strony / Małgorzata I. Niemczyńska // Gazeta Wyborcza. – 2007, nr 237, s. 6 305. Wszystko, co ostatnie / Karol Maliszewski // Odra. – 2004, nr 12, s. 111-112 306. Wydłużenie perspektywy / Wacław Sadkowski // Res Humana. – 2015, nr 5, s. 28-30 307. Wymyślić świat – projekt otwarty : o heterotopiach Olgi Tokarczuk / Jerzy Cyngot // Migotania: gazeta literacka. – 2012, nr 2, s. 49 308. Z czego powstaje opowieść / Olga Katafiasz // Didaskalia. – 2016, nr 133/134, s. 115-117 309. Z głębi Szafy / Aleksandra Franke // Śląsk. – 2006, nr 3, s. 72 310. Zabawy językowe Olgi Tokarczuk / Jan Zgrzywa // Studia Językoznawcze. – 2003, T. 2, s. 435-440 311. Zakład Pascala dla ateisty / Eliza Szybowicz // Gazeta Wyborcza. – 2012, nr 84, s. 12 312. Zawsze ku, nie od-do : eksperyment, podróż i dekonstrukcja w “Biegunach” Olgi Tokarczuk / Krzysztof Hoffmann // Czas Kultury. – 2019, nr 3, s. 121-127 313. Zbiorowy portret Olgi Tokarczuk / Adam Bienias // Fraza. – 2012, nr 4, s. 98-115 314. Zborsuczone suki / Elżbieta Prokopowicz // Fragile : pismo kulturalne. – 2010, nr 3, s. 15-18 315. Ziemia Olgi / Jerzy Łukosz // Twórczość. – 1999, nr 11, s. 146-147 316. Zmartwychwstanie bogini / Maria Jentys // Twórczość. – 2007, nr 4, s. 115-118 317. „Zwierzęca” zemsta / Justyna Szlachta-Misztal // Śląsk. – 2010, nr 2, s. 72 Oprac. Ewa Sojka RZPWE PBW Filia w Kędzierzynie-Koźlu ( Nowy Klub Czytelniczy zaprasza na pierwsze spotkanie w nowym roku. Przeczytamy i porozmawiamy o opowiadaniach Olgi Tokarczuk, która jest Olgą Tokarczuk i nie trzeba wiele tutaj dopowiadać. Na warsztat bierzemy teksty z książki "Gra na wielu bębenkach": "Żurek", "Profesor Andrews w Warszawie", "Najbrzydsza kobieta świata" oraz "Życzenie Sabiny". Teksty do lektury można otrzymać, wysyłając prośbę na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. --- Na czym polega Nowy Klub Czytelniczy?Średnio co dwa tygodnie spotykamy się i rozmawiamy o literaturze, a tak właściwie - o opowiadaniach. Formuła Nowego Klubu rozwiązuje dwa główne problemy klubów czytelniczych: trudno zgrać się czasowo w zbiorowej lekturze długich tekstów, dlatego wybieramy krótkie. Niełatwo również zgrać się z dostępem do lektur, dlatego zainteresowanym wysyłamy skany mailem. My mamy tak, że jak wiemy, że będziemy o jakimś tekście rozmawiać, to czytamy uważniej. Dlatego też, między innymi, chcemy się spotykać. W wyborze pisarek i pisarzy zachowujemy parytet. Nowy Klub Czytelniczy jest z założenia egalitarny. Gorąco zapraszamy absolutnie wszystkich, szczególnie tych bez literaturoznawczego wykształcenia. Spotkania organizują i prowadzą Anna Wysocka i Maciej Marcisz. --- O miejscu spotkania:Od marca 2016 w Warszawie przy ul. Grójeckiej 68 działa Klubokawiarnia „Życie Jest Fajne”, w której zatrudnieni są dorośli autyści. W Klubokawiarni znajdują dostosowaną do swych możliwości pracę, a po pracy rozrywkę i terapię. To pierwsze takie miejsce w Polsce i jedno z pierwszych na świecie. (środa) godz. 19:30Klubokawiarnia Życie jest fajne Warszawa, Grójecka 68 Źródło: 16 września 2008 Autor: Opublikowano w Ciekawostki, Książki 2 komentarzy Permalink Całkiem niedawno odbyły się wybory Miss Polonii 2008, a jury po raz kolejny próbowało oszacować kobiece piękno i wskazać ideał. Myślę sobie, że piękno to jednak pojęcie mocno względne, podobnie jak kontrastująca z nim brzydota, a mimo to za najbrzydszą kobietę świata uznano, żyjącą w latach 1834-1860, Julię Pastranę. Meksykańska kobieta, odkupiona od swojej matki przez późniejszego męża Theodora Lenta, występowała jako atrakcja w wielu krajach Europy ze względu na swoją specyficzną urodę. Jej całe ciało (za wyjątkiem spodu stóp i wewnętrznej części dłoni) pokryte było włosami, a twarz i układ szczęki upodobniały ją do zwierzęcia (małpy, niedźwiedzia). Oglądając Julię Pastranę i jej występy, słuchając jej ładnego śpiewu i gry na instrumentach, mało kto pewnie zastanawiał się co czuła, spoglądając na rozentuzjazmowany tłum gapiów. Do wnętrza Julii Pastrany postanowiła zajrzeć Olga Tokarczuk, w opowiadaniu „Najbrzydsza kobieta świata” należącym do literackiego zbioru „Gra na wielu bębenkach”(książka została nominowana do Literackiej Nagrody NIKE 2002). Inspiracją stała się wizyta pisarki w Patologisches Museum, w którym na własne oczy mogła zobaczyć „najbrzydszą kobietę świata”. „Myślał o niej, leżąc na wznak w hotelowym łóżku. Patrzył wprost w wilgotną, nie wietrzoną hotelową ciemność. Taka gęsta przestrzeń sprzyjała jego wyobraźni. Leżał i zastanawiał się, jak to jest być kimś takim jak ona. Jak to się czuje od środka. Jak widzi się świat oczami podobnymi do oczu świni, jak wdycha się powietrze zniekształconym nosem, czy czuje się te same zapachy? I jak to jest, gdy dotyka się codziennie siebie, przy myciu, drapaniu się, przy okazji tych wszystkich, drobnych nieistotnych gestów?” Olga Tokarczuk – „Gra na wielu bębenkach” Julia Pastrana jako niemowlę została oddana do objazdowego cyrku i już od samego początku stała się sensacją – dziewczynka z brodą, potem kobieta o odrażającym wyglądzie. „Stała bez ruchu, świadoma, że wpatrują się w nią dziesiątki oczu, że chciwie spijają każdy szczegół, by potem opowiadać tę twarz znajomym, sąsiadom albo własnym dzieciom, by go sobie przywołać, porównując w lustrze ze swoją twarzą.” Olga Tokarczuk Wielokrotnie próbowała porzucić tak nieludzki sposób życia, buntując się przeciwko postrzeganiu jej jako bezosobowej atrakcji, pozbawionej uczuć i pragnień, ale zbyt często słyszała: „Wychowałaś się w cyrku. Chcesz, potrzebujesz, żeby na ciebie patrzono. Umarłabyś bez wzroku ludzi.” Marząc o mężczyźnie i ucieczce z samotności, nie zauważyła nawet, że człowiek, który się jej oświadcza jest wyrachowanym handlarzykiem. Przyjęła więc oświadczyny. „I było to dziwne, bo ona stała się jego najcenniejszym dobrem. Mógł płacić za wino jej brzydotą. Mało tego, opisem jej twarzy mesmeryzował młode, piękne kobiety, które kazały sobie mówić o niej nawet wtedy, gdy potem już nagie pod nim leżały.” Olga Tokarczuk Potem urodziła mu dziecko, które podobnie jak ona, swoją sposobnością przypominało bardziej zwierzę niż człowieka. „Stał się podwójny. Chciał, żeby urodziła dziecko takie samo jak ona – mieliby wtedy jeszcze więcej kontaktów, jeszcze więcej zaproszeń. W razie czego byłby ubezpieczony na długie życie, nawet gdyby jej coś się stało. Może stałby się słynny? Ale zaraz potem przychodziła paniczna myśl, że dziecko będzie potworem. Że najchętniej wyrwałby je z jej brzucha, żeby je ochronić od jej zatrutej, niosącej złe cechy krwi.” Olga Tokarczuk Olga Tokarczuk doskonale i w sposób niemal poetycki przedstawiła uczucia i emocje swoich bohaterów (bohaterów zaczerpniętych z życia), z jednej strony posługując się momentami odrażającymi naturalistycznymi opisami, z drugiej – dotykając ludzkiego dna i jego wewnętrznych wstrząsających rozterek. „o wtedy pojawiło mu się w głowie pytanie, którego nie mógł jej zadać: Kim ty jesteś?” „Kim ty jesteś?” Kim ty jesteś?”, powtarzał sobie i nawet nie spostrzegł, kiedy zaczął je w myśli zadawać innym, a nawet samemu sobie, przed lustrem, przy goleniu. Było tak, jakby odkrył jakąś tajemnicę – że wszyscy są przebrani. Że te ludzkie twarze są maskami, jakby się całe życie było na weneckim balu. Fantazjował czasami po pijanemu – bo na trzeźwo nie dopuszczał do siebie takich bzdur – że zdejmuje te maski, a one z lekkim trzaskiem przyklejonego papieru odsłaniają – co? Nie wiedział.” Olga Tokarczuk Cała literacka próba sięgnięcia do wnętrza i życia historycznej postaci mogłaby zakończyć się słowami Emersona „Choćbyśmy cały świat zeszli w poszukiwaniu Piękna, nie znajdziemy go nigdzie, jeżeli nie nosimy go w sobie”. Kto zatem był Piękną, a kto Bestią? Tagged under: Gra na wielu bębenkach Julia Pastrana kobiety książka Najbrzydsza kobieta świata Olga Tokarczuk

najbrzydsza kobieta świata olga tokarczuk