Kliknij tutaj --> 🎊 przerośnięte kopyta u konia

Nie chciałam, żeby wpływali na mnie pseudo fachowcy i dlatego pojechałyśmy z córką na warsztaty “Kopyta doskonałe”, które prowadzi na swoim rancho autor książki o tym samym tytule – Jakub Gołąb. Kuby opowieść o naturze konia, jego środowisku naturalnym i o tym, jak powinniśmy brać to pod uwagę podczas żywienia Przerośnięte kopyta mają skłonność do pękania i kruszenia się. Jeśli kawałek przerośniętego kopyta odpadnie, może to spowodować bolesność i kulawiznę, a w efekcie brak możliwości użytkowania konia nawet przez długi czas, zanim kopyto nie odrośnie. Wiele koni nierównomiernie zdziera kopyta. Zobacz co u nas ciekawego. Zerknij na nasze aktualności, spójrz na promocje i wyprzedaże. koniecznie odwiedź Blog Masters Polska pasza dla koni :) Většina doplňků obsahují bohužel jen velmi málo zinku ! Vitamin A, karoteny – mrkev 45 mg / 1 kg, vojtěška 153 mg / 1 kg. Křemík – proti křehkým kopytům, umělé preparáty, například NutriHorse H. Vitamíny skupiny B- především B2 riboflavin, B3, B5, B6. Vitamín C – 1 g /100 kg koně. Doporučujeme krmiva a přípravky: Anatomia konia. Anatomia zwierzęcia bada strukturę jego ciała. Konwencjonalnie ciało zwierzęcia można podzielić na posągi, szkielet i narządy wewnętrzne. Dokładne zrozumienie budowy ciała pozwala poprawnie ocenić możliwości zwierzęcia w pracy z nim, w razie potrzeby udzielić pomocy. W tym artykule rozważymy strukturę ciała Rencontre Femme Par Telephone En Algerie. I. Zadbaj o suchy boks! Mokre podłoże w boksie sprzyja rozwijaniu bakterii w strzałce kopyta, co prowadzi do jej gnicia. Jeśli twój koń ma miękkie strzałki, wrażliwe na dotyk albo przy czyszczeniu znajdujesz na kopystce szaro-brunatną maź o zapachu zgnilizny, prawdopodobnie jest to gnicie strzałek. Aby do tego nie dopuścić, regularnie wymieniaj ściółkę, a latem usuwaj obornik. Konie, które wyjadają całą słomę, mogą być trzymane na trocinach – dzięki temu łatwiej o czystość w boksie. Wybieraj stajnie, w których podłoga w boksie posiada odpowiedni odpływ (dobrze sprawdzają się podłogi drewniane lub z kostki). II. Stosuj o zbilansowaną dietę! Jesteś tym, co jesz – twój koń również. Zbyt duża podaż węglowodanów niestrukturalnych (a więc skrobi) jest uznawana za podstawową przyczynę powstawania ochwatu, czyli zapalenia tworzywa kopytowego. Najczęściej dochodzi do tego przez nadmierną podaż paszy treściwej (więcej o paszach treściwych przeczytasz TUTAJ), jednak coraz częściej obserwuje się przypadki ochwatu w wyniku przejadania się wiosenną trawą, szczególnie przez kucyki. Z drugiej strony, niedobory żywieniowe powodują, że konie czerpią energię z białek budujących kopyta, przez co stają się one kruche i łamliwe. Należy również zadbać o dostarczanie koniom takich substancji odżywczych, jak biotyna, miedź, cynk oraz wysokiej jakości aminokwasy, dostępnych w formie suplementów diety. III. Regularnie padokuj! O ile na padoku nie zalega woda, padokowanie pozwala kopytom odpocząć od mokrego podłoża w boksie. Spacerując po pastwisku konie masują podeszwę kopyta, co według niektórych wspomaga jego wzrost i regenerację. Odpowiednia dawka ruchu pozwala również rozładować nadmiar energii, a więc zapobiega ochwatowi. Ale uwaga! Wiosną, kiedy trawy na pastwisku szybko rosną, konie zagrożone ochwatem powinny być wypasane wczesnym rankiem lub na zacienionych kawałkach łąki – wtedy zawartość węglowodanów niestrukturalnych, które przyczyniają się do powstania ochwatu jest najmniejsza. IV. Jeźdź po odpowiednim podłożu! Jazda po twardym podłożu może powodować podbicie charakteryzujące się kulawizną, ciepłotą kopyta i jego wrażliwością na dotyk. Szczególnie narażone są na nie konie z wrażliwą podeszwą kopyta. Jeśli twój koń nie jest podkuty, zawsze przejeżdżaj stępem przez asfalt i beton. Dbaj o to, aby na ujeżdżalni nie było kamieni ani innych ostrych przedmiotów. Następując na nie, koń może nie tylko się podbić, ale również nagwoździć, a więc przebić podeszwę kopyta. W terenie jeźdź tylko po znanych drogach, unikaj szczególnie tych kamienistych oraz ścieżek, z których wystają korzenie. V. Czyść kopyta przed i po jeździe oraz po powrocie z padoku! Podczas jazdy oraz padokowania w strzałce kopyta, oprócz piachu, mogą utknąć kamyki. Jeśli ich nie usuniesz, koń może się podbić, a w efekcie okuleć. Obowiązkowo czyść więc kopyta przed i po jeździe, a jeśli to możliwe, również po powrocie konia z padoku. Sprawdzaj również, czy kamyki nie utknęły pomiędzy podeszwą kopyta a podkową, gdyż te są dla konia szczególnie niebezpieczne. VI. Znajdź dobrego strugacza lub podkuwacza! Jeśli twój koń nosi podkowy, zawsze istnieje ryzyko, że kowal za głęboko wbije podkowiaka, w wyniku czego naruszy żywą część kopyta. Objawami zagwożdżenia jest kulawizna i ból w okolicy podkowiaka. Dlatego zawsze wybieraj dobrego, zaufanego podkuwacza! Prawidłowe struganie może wyprowadzić konia z wielu stanów chorobowych, jak ochwat czy gnicie strzałki, a także skorygować wąskie lub sztorcowe kopyta. VII. Pilnuj terminów rozczyszczania kopyt! Przerośnięte kopyta mają skłonność do pękania i kruszenia się. Jeśli kawałek przerośniętego kopyta odpadnie, może to spowodować bolesność i kulawiznę, a w efekcie brak możliwości użytkowania konia nawet przez długi czas, zanim kopyto nie odrośnie. Wiele koni nierównomiernie zdziera kopyta. Zwlekanie z ich rozczyszczaniem może więc również doprowadzić do kontuzji aparatu ruchu w wyniku nierównomiernego obciążania stawów. Dlatego nie zaniedbuj terminów strugania i zmiany podków. Sam nie chciałbyś przecież trenować w za małych butach. VIII. Trenuj rozsądnie! Przeciążenia podczas treningu, szczególnie u młodych koni, mogą doprowadzić do zapalenia trzeszczki kopytowej – bolesnej choroby, która objawia się skracaniem wykroku, sztywnym krokiem, szczególnie na twardym podłożu i niechęcią do skoków. Dlatego zachowaj rozsądek i nie spiesz się zanadto z treningiem. Poświęć również trochę czasu na występowanie konia po treningu, a w chłodne dni przykryj go derką osuszającą. Przeciągi nie służą zgrzanym koniom – nagłe wychłodzenie rozgrzanego organizmu, a także pojenie zimną wodą tuż po treningu to czynniki ryzyka powstania ochwatu. IX. Ochraniaj! Jeśli twój koń tylnymi kopytami zahacza o piętki przednich kopyt, czyli ściga, zainwestuj w specjalne ochraniacze kopyt – kalosze. Zakładaj je na każdy trening oraz na padok. Rany piętek same w sobie nie są groźne, ale znajdują się w miejscu, które trudno chronić przed zabrudzeniem i mogą trudno się goić. X. Obserwuj! Podczas czyszczenia kopyt zwracaj szczególną uwagę na to, czy kopyta nie są ciepłe, jak wygląda strzałka oraz czy koń normalnie zachowuje się podczas czyszczenia kopystką. Niepokój i nieposłuszeństwo mogą być oznaką bólu kopyta spowodowanego chorobą lub urazem. Każdą zaobserwowaną nieregularność ruchu testuj w ręku – przebiegnij z koniem po nieco twardszym podłożu i poproś kogoś doświadczonego, aby sprawdził, czy koń nie kuleje. background source: is no horse without the hooves". It is worth to notice how important it is to care for the hooves, as many afflictions and injuries that the horse's hooves are susceptible to, are caused by our negligence or fault. In this article, you will get to know a list of threats that might concern your horse and you will also find out how to effectively protect is the horse's hoof built?The horse's hoof is a complicated and complex structure. From the inside it is covered with hoof wall, which protects the short pastern bone, coffin bone, and navicular bone with ligaments that are inside. Structure of a that the first and most important thing when it comes to noticing any kinds of symptoms that might proclaim some afflictions or injuries of the hooves, you should contact a vet as soon as it is possible. Treating a hoof on your own will, usually, do more harm than we enumerate the most common afflictions and injuries of the horse's hooves. Information that you will find serve only as a help in assessing the horse's health, diseases, their symptoms, and ways of treatment, but most of all: prophylaxis and way of acting with a sick horse until the vet rottingOften called "the disease of neglect". Rotting frog before (on the left) and after correction (on the right), source: that causes the frogs to rot are bacteria or fungus, as the frog cleft is a perfect environment for them to growkeeping the horse on a wet and deep litterwrong care or lack of the hooves' carehorse's immune deficiencywrong shoeingSymptoms:the frog cleft is filled with a sticky black-grey slime of ugly smell of rottip of frog is very soft, can fall off in pieces, is easily detachedthe horse feel pain while cleaning the frog, he is restless and nervous, tries to whip his hoofif the disease is highly advanced, grey masses might appear on the frog, and that means frog cancerin the advanced stadium of disease, limping might appearTreatment:place your horse on a dry ground, arrange his station so it is filled with cleanmechanically clean (thoroughly) the frog cleft, and then sterilise it and its areayou can fill the frog cleft with copper sulfate (available in a form of unguent or loose crystals - the latter might be mixed with vaseline so it is easier to apply it and so the substance will stay longer in the frog - it's good to use a regular syringe for quick application); then clog the frog with cotton wool, putting it pretty firmly, so it won't immediately fall out Copper sulfate of a characteristic blue colour, source: are ready-made preparations for the simultaneous care and regeneration of the frog apax, which might be applied both in treatment phase and as a prophylaxis (for example Keralt Strahl-Liquid)if the frog cleft is only soft, with no apparent exudation, you can try to use wood tar (not more than once a week)if the disease is highly developed and your horse limps - call a vet, as is is highly possible that the rotten parts have to be removedremember that treatment is long-lastingPrevention:there is no better prophylaxis than often paddocking the horse on a dry and grassy groundmind for your horse to have regularly changed litter in his stationclean the hooves every dayonce every week you can prophylactically use a specific that is meant for the hooves' care (for example Keralt Strahl-Liquid) take care of a proper diet for your horseprovide him a proper correction of the hooves - proper shoeing, constant control of the shoe's condition, of the horse's hoof by a sharp object, for example nail or glass; depending on the puncturing place and depth, the hoof's material might be damaged as well as deeper structures (tendon, joint, or bone)Symptoms:limping, hurting, bleeding, festering, and swellingthe horse tries to protect the hurting leg by shifting his body weight onto the remaining onesoften, the animal lifts his leg, not allowing the hoof to touch the groundTreatment:immediately contact a veterinarian!if it's possible, remove the foreign body, then wash and sterilise the scathe area (with iodine or rivanol), and also put on a sterile dressingPrevention:after returning from a ride, field visit, or from a paddock, check and thoroughly clean your horse's hoovestry to ride only on a well-known and prepared ground - manege, and tried field pathsdon't allow drinking beverages from glass bottles on riding groundsafter renovations in the stable, thoroughly pick all the nails, bolts, pieces of wire, sheeting Characteristic position of a horse with laminitis, source: too much of a ration (grain, for example barley, oats) - with too little movementfodder too rich in protein (for example intake of a big amount of grass on the beginning of pasture season)watering heated up horse after physical effort with cold water, especially if he's not used to itleaving heated up horse on cold or in draughttoo intense movement on hard groundwrong shoeingpost-natal abnormalities at mares (placenta hold-up)poisoning of various origin (diarrhea and other dysfunctions of digestive system)Symptoms:hot and painful to the touch hoovescharacteristic posture with the front legs pushed forwarddifficulties with moving, especially on hard groundsshifting from one leg to another and trying to lie downif only the front legs are sore, the horse take positions similar to sitting dogthe horse while forced to move, shambles, first placing the back part of a hoof (the so-called heel)high temperature Hoof after undergoing untreated laminitis, source: that is taken too late or wrong leads to irreversible changes in the hoof's wall area. Treatment:immediately call a veterinarian!as soon as possible provide your horse with constant hooves' cooling (water them, put an ice compress, or you can try to arrange a "pool" for the horse - that means, you should remove litter from your horses stall, then lay a foil out, and fill it with water)lead your horse shortly and in short intervals of time, as to awake blood circulation in the legsonly specialist, intensive treatment can give pleasing effectsusually, treatment doesn't bring back the value in use from before the diseasePrevention:avoid factors which might cause an inflammation in a hoofpick a proper ration for your horse's race, gender, age, dedication, and amount of movementobey all the restrictions regarding digestive system's afflictions prophylaxissee to the proper correction and shoeing of your horseSore footCauses:unshod horses working on hard, stony groundnot removed stone from between the hoof and shoeSymptoms:limping, high shoe's temperature, sensitivity to touching with hoof feelerTreatment:will be undertaken by a vet depending on the lesionsPreventing:don't work with unshod horse on a hard or stony surface (if you encounter this kind of surface in the field, pass it in a walk or even get off the horse and walk with him in a hand)during everyday care, thoroughly clean the hooves, removing all the foreign bodies from themcontrol the accuracy of shoeingProblems with nailsCauses:spiking the hobnail too deep, so that it pinches, or even punctures the wall of the hoofSymptoms:achiness in the area of wrongly hammered hobnail, limpingTreatment:contact a veterinarianremove the hobnail that causes pain, if you can (don't hammer a new one!), and the hole after it sterilize and put on a sterile dressingPreventing:the horse's shoeing entrust to a qualified and proven smithInflammation of the navicular boneCauses:overloads in the front digital tendons areaSymptoms:shortening of gait, stiff walk, unwillingness to jump, momentary improvement after a few days of restTreatment:contact a veterinarianit's long-lasting and expensiverequires a special shoeingPrevention:try not to overload the young horse's movement apparatusearly detection of the affliction increases the chances of treatmentSand crackCauses:mechanical injuries of the coronet or heels of the hooves are usually caused by boots or wellies that's been wrongly picked, but also if the horses (treading the front heels with his hinder legs), and striking off (chafing one inner side of a limb on another - both front and hinder).Symptoms:open wounds of the coronet or heelsATTENTION!Serious injuries might happen to the horses shoed with wrapped nails. Treatment:apprise veterinariansterilise the hurt area and apply a sterile dressingPrevention:after finished work, always unscrew the nails (also before transport!)during transport, maintain proper distance from the other horsescoronets and heels should be protected with properly picked welliesHow to take care of the horse's hooves?1. Remember about thorough cleaning of the hooves before a ride and after coming back to the stable. 2. Regularly change litter in your horse's stall. 3. Ride your horse only on well-adjusted grounds - maneges and tested paths in the field. 4. Always unscrew the horseshoe nails after a ride or start, and also before every transport. 5. Maintain proper distance from the other horses while training. 6. Regularly take care of the frog and sulcus, using wood tar or another specially designated products. background source: bardzo Wam dziękuje za pomoc dla Szczurka. Jedna wpłata przesądziła jego los i koń jest już w tej chwili bezpieczny. Szczurka kopyta są w fatalnym stanie. Zdeformowane, przerośnięte, sprawiające cierpienie tym samym najlepszy co mogę mu zaoferować, jest zapewnienie leczenia u specjalisty zajmującego się ochwatem. Szczurek jest już pod jego opieką. Wstępna ocena pozwala mieć nadzieję, że dla Szczurka jest szansa na pełen powrót do ktoś z Was chciałby nadal wspierać Szczurka, proszę o telefon do mnie lub o mail. Koń wymaga diagnostyki (RTG) leczenia, odpowiednich dla ochwatowców pasz i suplementów. To wszystko są duże koszty i Szczurkowi pomoc nadal się bardzo przyda. Szczurek wywalczył kilka dni życia… On nie musi umierać! Termin spłaty całej kwoty: Transport od handlarza 600zł. Szacowany koszt diagnostyki, leczenia, utrzymania przez 3 miesiące: 4600 zł Tamtego dnia przyjechałam do skupu zwierząt u handlarza. Akurat ładowali do ciężarówki kolejne konie. Widziałam lęk i ogromny smutek w oczach tych wszystkich zwierząt, które z każdym kolejnym krokiem zbliżały się do śmierci. Każdy krok był bardzo trudny, one już przegrały, nie miały wyjścia. Już nikt nie był w stanie im pomóc. Nie wszystkim się uda…Handlarz machnął do mnie ręką i powiedział, że mam chwilę poczekać, bo idzie ostatni. Był to mały czarny kucyk z kopytkami jak ciżemki, wyrywał się, skakał i wierzgał. Walczył. O własne życie…Bez namysłu krzyknąłem „Wezmę go!”, na co handlarz stanowczo odmówił i w szamotaninie odkrzyknął, że „Szczurek już nie istnieje!” A Szczurek jakby wiedział, że ważą się jego losy. Ten mały kucyk, ostatkiem sił, wyrwał się z rąk handlarza i kulawym galopem uciekł na drugi koniec posesji.„Dobra Monika, nie mam siły na to ścierwo. Trzymać go nie będę, bo wszystkie konie go ganiają, jest tutaj kompletnie zbędny! Tylko kłopot z nim.” 200 zł zadatku odroczyło zabicie Szczurka. Ale 26 maja muszę się za niego rozliczyć. Tego dnia przyjeżdża kolejna ciężarówka, więc Szczurek ma tylko jedną szansę. Muszę uzbierać na jego dług, który jest winien handlarzowi, a to aż 1700 złotych. Tyle potrzeba, żeby Szczurek nie umarł. Jeśli uda się go wykupić, będzie potrzebował długiej rehabilitacji, jego kopyta są w opłakanym stanie, każdy krok musi sprawiać mu niewyobrażalny ból. Jest bardzo wystraszony cała sytuacja, nie ma pojęcia, co się dzieje. Kiedy próbowałam do niego podejść, nawet nie chciał na mnie spojrzeć. Musi być bardzo skrzywdzony przez tam gdzie jest, jest tylko pasożytem. Nic niewartym śmieciem, który według nich powinien już dawno nie żyć, a oni powinni być bogatsi o parę judaszowych monet. Nie mam wątpliwości, że tak jest. Możemy go jeszcze uratować, zmienić jego los. W mojej fundacji, gdzie by żył, zwierzęta nie cierpią, nie są wykorzystywane. Nie muszą się martwić o jutro ani bać ludzi. Mogą spokojnie egzystować w swoim małym zwierzęcym świecie. Jednak by tak się stało, muszę najpierw zapłacić za Szczurkowe życie. Pomożesz mi? Proszę, niech walka, którą podjął w tamtym momencie, nie pójdzie na marne. Ratuję Szczurka 10 zł 50 zł 100 zł Inna kwota PayPal: fundacjakonikimoniki@ Dokonaj darowizny z imieniem Szczurek na konto PKO BP: 05 1020 4900 0000 8202 3349 1785 IBAN: PL 05 1020 4900 0000 8202 3349 1785 Fundacja "KONIKI MONIKI" Zawada Nowa 22, 26-720 Policzna Wyślij SMS o treści Szczurek na numer 7420 (koszt 4,92zł) na numer 7928 (koszt 11,07zł)Regulamin tapet DZIĘKUJEMY ZA POMOC NAJPILNIEJSZY RATUNEK Kajtek urodził się w chlewni, potem już było tylko gorzej… Kajtek przyszedł na świat kilka lat temu w chlewni, wśród świń, które były przeznaczone na ubój. Skąd się tam wziął i co robiła tam jego mama, nie wiem. Nie chcę wiedzieć. Usłyszałam jedynie, że gdyby nie jedna z córek właściciela, Kajtka już dawno by z nami nie było. Czaruś trafił tu, bo jego właściciel wybrał alkohol… Czaruś został zagłodzony, odkupił go handlarz, kiedy ten miał ogromną niedowagę. Zapewne za pieniądze, które został sprzedany, ten bez poświęconej chwili na refleksje i zastanowienie upoi się do nieprzytomności, zapominając o Czarku raz na zawsze. A co będzie potem? To już go nie obchodzi. Pete Ramey Tłumaczenie: Ada Majocha Przypomnienie od tłumacza: język polski w przypadku zrastania pęknięć może być mylący. Zrośnięcie pęknięcia nie oznacza, że obecnie widoczne pęknięcie zarośnie się i dlatego zniknie, ale że nowy róg kopyta będzie rósł już bez pęknięcia, a stary z pęknięciem będzie sukcesywnie ścierany i/lub tarnikowany, aż w końcu zniknie czyli zrośnie. Większość pękniętych kopyt jest wynikiem złego połączenia ścian kopyta z kością kopytową i chrząstkami kopytowymi. Ściana kopyta nie jest wystarczająco mocna, by wytrzymać uderzenia o ziemię bez pomocy dobrze połączonych i zdrowych listewek tworzywa ściennego oraz rogu ściennego. Po rozpoczęciu poprawnej pielęgnacji kopyt ściany od razu zrastają ściślej połączone z kością. Zwykle zauważysz wtedy ciaśniejszy, bardziej zwarty zrost ścian wychodzący od korony, który rosnąc dosięgnie w końcu ziemi. Ściany z flarami, w kształcie „dzwona” zostaną zastąpione prostymi ścianami, które nie będą przy ziemi „wyginać się” na zewnątrz, a pęknięcia zrosną razem z nowym, lepszym rogiem. Do usunięcia ponad 90% pęknięć wystarczy zwyczajny mustang roll, podobny do widocznego na tym naturalnie startym kopycie dzikiej klaczy. „Magicznym lekarstwem” na większość pękniętych ścian jest po prostu dobrze wykonany ”mustang roll” (zukosowanie albo zfrezowanie zewnętrznej części ściany) oraz wystarczająca ilość czasu do ich zrośnięcia. Dlatego omawiając pęknięcia, musimy tak naprawdę skupić się na wyjątkach od reguły – powodach, które mogą bardzo utrudnić ten prosty proces. Oto one: Dieta Zasadnicza przyczyna niemalże każdej flary (oderwanej ściany) leży w diecie konia. Czasami skutkiem złego żywienia jest głęboki, brzydki rowek w miejscu, gdzie powinna znajdować się linia biała. Czasami ów rowek zostaje wypełniony przez klin listewkowy (tworzą go komórki keratynowe wyrastające spomiędzy oddzielonych listewek tworzywa i rogu ściennego), przez co (patrząc od spodu kopyta) linia biała może wydawać się idealnie zdrowa. W każdym przypadku ściana będzie się odrywać tym bardziej, im bliżej ziemi. Przyłóż prostą krawędź pionowo do ściany kopyta gdziekolwiek na kopycie (równolegle do rureczek rogu tj. prostopadle do korony – przyp. tłum.) – jeżeli nie dotyka ściany na całej długości (od góry do dołu), to znaczy, że ściana ta jest oderwana od kości kopytowej lub chrząstek kopytowych. Innymi oznakami tego, że dieta nie jest zdrowa dla kopyt, jest szereg pierścionków i/lub czerwonych pasków na zewnętrznej ścianie. Każdy stan zapalny czy zmiana może spowodować pojawienie się pierścionka lub przekrwionego paska na ścianie kopyta, jednak w przypadku ich ciągłej serii, możesz spokojnie założyć, że koń jest stale niewłaściwie żywiony. Niedowaga lub otyłość, problemy ze skórą czy z sierścią – wszystko to rezultaty niepoprawnej diety i prawie zawsze towarzyszą problemom z kopytami. Nie jest to przypadek – kopyto jest wytworem skóry, a skóra nie tylko zyskuje składniki odżywcze, ale też jest ich pozbawiana jako pierwsza w przypadku stresu żywieniowego lub choroby, by w zamian otrzymały je ważniejsze organy. Kopyta to zatem świetny wskaźnik ogólnego zdrowia naszego konia, ponieważ przy problemach psują się zauważalnie jako pierwsze. Kluczową kwestią jest zrozumienie tego przez właścicieli koni, bowiem kiedy problemy żywieniowe dotykają kopyt, odbijają się również na energii, kondycji, nastroju, odporności, gęstości kości, gojeniu… na całym zdrowiu i dobrostanie konia. Jeżeli przez nieodpowiednie żywienie listewki są stale osłabione, ściany kopyta nigdy w pełni nie zrosną dobrze połączone z kością kopytową, a co za tym idzie pęknięcia też nie znikną. Najczęściej głównym winowajcą jest nadmiar węglowodanów (a raczej brak ruchu, który pozwoliłby koniowi spalić spożywane cukry). Ziarna i pasze, którymi zostaliśmy nauczeni karmić konie, zawierają zwykle ponad 60% cukru. Stężenie cukrów w nawożonym pastwisku może wahać się do ponad 30%, podobnie jest w sianie. (Zapoznaj się z Z naturalnego punktu widzenia udomawiając konie, nie tylko ograniczyliśmy ich ruch, ale wręcz zasypaliśmy je cukrem. Organizm zwiększa poziom insuliny, aby poradzić sobie z tym nadmiarem cukrów, a wysoki poziom insuliny niszczy spójność listewek. [Asplin et al., Induction of Laminitis by Prolonged Hyperinsulinaemia… , The Veterinary Journal (2007) doi: (W mojej opinii to najważniejszy artykuł ostatnich stu lat dotyczący ochwatu). Dodatkowo niedobory mineralne w diecie konia albo co gorsza nadmiar pewnych minerałów może nieprzerwanie osłabiać listewki. W najbardziej opornych na leczenie przypadkach czasami konieczne są badania krwi lub paszy. Sytuacja może okazać się śmiesznie prosta lub wyjątkowo skomplikowana w zależności od okoliczności. Trzech moich klientów miało pastwiska, na których nie byłem w stanie wyprowadzić kopyt. W końcu przebadałem tamtejszą trawę i odkryłem, że nie było w niej ani śladu miedzi i cynku. Oba te pierwiastki są ważnymi elementami w walce z zapaleniami i korzystnie działają na skórę (czytaj „kopyta”). Wybrałem jeden z komercyjnych suplementów bogatych w miedź oraz cynk i natychmiastowo udało mi się wyprowadzić kopyta. Nie zdradzę nazwy tego specyfiku, ponieważ ten sam suplement może być bardzo szkodliwy w przypadku twojego pastwiska, musisz je najpierw zbadać! Tym razem proste rozwiązanie zadziałało. Czasem wystarczy kaganiec lub zwiększenie ilości ruchu, a czasem przydaje się pomoc specjalisty od żywienia koni, który pomoże wprowadzić znaczące zmiany w diecie. I tak z każdym koniem? Nie, ale kiedy mimo moich starań flary nie zrastają (lub widzę objawy złego żywienia na ścianach) jest to pierwsza rzecz, którą próbuję i która skutkuje. „Napis na ścianie” (gra słów zamierzona)Pierścionki, rowki, czerwone paski od góry do dołu kopyta, flara lub odchylenie ściany na zewnątrz – jeśli widzisz je u swojego konia, to masz powody do uzasadnionej paniki. U konia na lewym zdjęciu odłamał się kawałek ściany przy ziemi. Górna krawędź jest równoległa do widocznych linii wzrostu. Każde takie odłamanie równoległe do linii wzrostu jest albo starym ropniem, który przebił się przez koronę, albo wynikiem uderzenia w koronę. W każdym razie taka rozpadlina zrośnie aż do dołu i ostatecznie wyłamie się podobnie jak ta zdjęciu. Przerośnięte ściany powinny się odrywać – tak działa kluczowy mechanizm obronny. Inaczej zaniedbane konie biegałyby na szczudłach i łamały sobie nogi. W większości środowisk/sytuacji na werkowanie przychodzi czas, kiedy ściany wystają nad poziom żywej podeszwy o około 0,5 cm (¼ cala) i/lub PRZED pojawieniem się jakichkolwiek oderwań. Jest to szczególnie istotne, jeśli chcemy by flary i towarzyszące im pęknięcia zrosły. Ściany ściśle połączone są bardzo mocne, ale sytuacje nieoptymalne nie wybaczają zaniedbań. Nawet czterotygodniowy cykl werkowania może być zbyt długi w najcięższych przypadkach, a pozwalanie na przerastanie lub odrywanie się ścian między wizytami kowala spowoduje w najlepszym wypadku progres typu „trzy kroki do przodu, dwa do tyłu”. Obwodowe obciążenie Ściany kopyta nigdy nie były zaprojektowane do przenoszenia samodzielnie całej masy konia. Listewkowe połączenie ścian z kością jest wytrzymałe, ale obwodowe obciążenie kopyt powoduje, że przejmuje ono całą siłę uderzenia. A nie jest i nigdy nie było na tyle mocne, żeby to wytrzymać. To podeszwa, ściany wsporowe, strzałka i ściany mają razem nieść ciężar konia. Jakakolwiek metoda werkowania i kucia, która zmusza ściany, by przenosiły cały ciężar konia, nie pozwoli na zrośnięcie dobrze połączonych ścian, a zatem na zrośnięcie pęknięć. Mocne, ale prawdziwe słowa. Jestem głęboko przekonany, że podeszwa powinna być głównym „pionowym podparciem” dla konia. Podeszwa najlepiej rośnie i wzmacnia się w trakcie ciągłego naprzemiennego oddziaływania nacisku i rozluźnienia, ale jak każda tkanka cierpi od stałego ucisku, więc nie sądzę, żeby można było to zastosować do jakiejś metody kucia. Jakikolwiek stały ucisk dający faktyczne wsparcie uszkodzi tworzywo podeszwy. Dlatego jestem pewien, że nawet dla koni, które będą ponownie podkute, najlepszym sposobem na zrośnięcie pęknięć jest zapewnienie im bosego okresu ze zrostem lepiej połączonych ścian. Dieta + werkowanie + brak obwodowego obciążenia kopyta = zdrowsza sytuacja Lądowanie od palca Nie ważne, jak werkujecie, podkuwacie czy obrabiacie ściany, zrost ściśle przyrośniętych ścian i pęknięć nigdy się nie uda, jeśli koń uderza kopytem od palca. Głównym priorytetem dla jakiejkolwiek pielęgnacji kopyt powinno być lądowanie od piętki. To naturalny sposób poruszania się koni, więc żeby go uzyskać, wystarczy nie przeszkadzać. Z punktu widzenia werkowania oznacza to ostrożne i przemyślane decyzje dotyczące punktu przełamania (ang. breakover) i wysokości kątów wsporowych. Przede wszystkim, upewnijcie się, że nie przycinacie kątów tak nisko, że powodujecie wrażliwość tyłu kopyta i co za tym idzie kompensacyjne lądowanie od palca. Ogólnie mówiąc, werkuję kąty wsporowe tak nisko jak to możliwe, ale bez: powodowania wrażliwości, a zatem lądowania od palca naruszania grubej na 1,3 cm (½ cala) płaszczyzny zdrowej żywej podeszwy; BEZ WYJĄTKÓW zmiany ukątowania większej niż 1,3 cm (½ cala) w czasie jednej wizyty. Łatwo powiedzieć, ale osiągnięcie tego w praktyce wymaga finezji i doświadczenia. A nawet wtedy zdarzy się, że przytniesz ciut za dużo i tył kopyta stanie się wrażliwy. Przykładaj do tego szczególną uwagę i nigdy nie zrób dwa razy tego samego błędu u tego samego konia. Zobacz, jak koń rusza się przed i po werkowaniu, i ważniejsze – czytaj schematy ścierania się czy to bosego kopyta, czy podkowy. Koń, który porusza się prawidłowo zetrze kopyto czy podkowę równo na całym obwodzie. Kopyto lub podkowa u konia lądującego z palca zetrze się mocniej na przodzie. Dlaczego jest to bardziej trafna ocena niż ruch konia? Schemat ścierania pozwala ci zobaczyć „cały świat” konia, a nie tylko moment, w którym ty go prowadzisz i to po podłożu, które sam wybrałeś. Za długi przód kopyta także może powstrzymywać kopyto przed uderzeniem od piętki. Jeśli ściany są oderwane od kości kopytowej, zazwyczaj przestrzeń pomiędzy listewkami tworzywa, a listewkami rogu zapełniają komórki keratynowe (klin listewkowy). Od spodu kopyta może to wyglądać jak róg podeszwy, ale promienie rentgenowskie lub zwykle dokładne oględziny ujawniają wyraźną różnicę między klinem listewkowym, a podeszwą. Zazwyczaj pojawia się wtedy „odcisk” kości kopytowej na spodzie kopyta, gdzie wszystko na zewnątrz od tego „odcisku” jest klinem listewkowym. Ważnym krokiem przy dostatecznie grubej podeszwie (powyżej 10 mm) jest odciążenie klinu listewkowego na poziomie ziemi przez delikatne zaokrąglenie pod kątem 15-20 stopni (z ang. rocker), które zacznie się około 0,5 cm (¼ cala) na zewnątrz od prawdziwej podeszwy. Nie tnij podeszwy tylko klin listewkowy! (Więcej informacji w artykule Punkt odbicia). Ma to znaczenie dla ruchu od piętki z powodu praw, jakie rządzą torem ruchu kopyta. Przypomina on tor lotu rzuconej piłki – jeśli kopyto zostanie podniesione pionowo (a musi, żeby oderwać od ziemi rozciągnięty do przodu przód kopyta), poleci wyżej, ale nie za daleko. Otrzymany krótki wykrok zmusza kopyto do lądowania od palca. Jeśli uda ci się cofnąć punkt przełamania do miejsca, gdzie znajdowałby się, gdyby ściany były dobrze połączone, kopyto będzie mogło zostać dłużej na ziemi, podniesie się pod niższym kątem, a zatem poleci dalej. W rezultacie otrzymujemy dłuższy wykrok, a jeśli tył kopyta nie jest bolesny, także lądowanie od piętki. Przy wrażliwej tylnej części kopyta z powodu niedorozwiniętych chrząstek kopytowych, strzałki gąbczastej, gnicia strzałki etc., dopasuj buty z wkładkami. Jeśli to zapewni właściwy ruch, niech koń rusza się w nich tak dużo, jak to możliwe. Magicznie działającym dodatkiem dla takich koni jest także wysypany na padoku żwir rzeczny. Charakterystyczny „garb” lub „odcisk” kości kopytowej widoczny od spodu kopyta. Róg za garbem to generalnie róg podeszwy. Róg przed garbem to klin listewkowy. Jeśli widzisz to u swojego konia – ujmę to delikatnie – zacznij panikować. Nadszedł czas na drastyczną zmianę diety i polepszenie pielęgnacji kopyt. Grzybicze komplikacje Grzyby zazwyczaj nie tykają zdrowych kopyt, ale wystarczy pozwolić im zadomowić się w pęknięciu, a wyjedzą sobie drogę do góry szybciej, niż koń jest w stanie produkować zdrowy róg. Infekcję grzybiczą powinniśmy podejrzewać zawsze, kiedy pęknięcie jest „uparte” i nie chce zrosnąć. Jeśli podejrzewam ją u koni moich klientów – zalecam antygrzybicze moczenie kopyt. Żadne powierzchowne działanie nie pomoże. Musisz moczyć kopyta, inaczej pęknięcia nie znikną nawet za dziesięć lat. Według mnie najlepszym środkiem jest White Lightning i Clean Trax, oba dostępne w sklepach ze sprzętem kowalskim (w USA; w Polsce dostępny Armex 5 – przyp. tłum.). Nie mogę nie wspomnieć o tym, że zazwyczaj stosuję koncentrat lizolu zmieszany w stosunku 60 ml na 3,8 litra wody (1:64). Nie powinienem tego pisać, ponieważ jest to niezgodne z ulotką, ale używałem tego u setek koni i nigdy nie widziałem ani nie słyszałem o negatywnym efekcie. (Nie odpowiadam za użycie większej ilości lizolu, nawet o 3 ml, ale uważam, że stosowanie 60 ml lizolu na 3,8 l jest znacznie bezpieczniejsze niż większość komercyjnych specyfików na strzałki! I bardziej efektywne). Prawdę mówiąc, wydaje mi się, że efektywność ta wynika z niskiej ceny – jest to na tyle tanie, że ludzie rzeczywiście stosują to wiele razy, a nie tylko raz czy dwa, jak zwykle zdarza się przy droższych preparatach. Powstająca po zmieszaniu mydlana woda zabija grzyby, drożdże, bakterie, nie uszkadzając żywej tkanki, ani nie wysuszając skóry czy kopyt. Wyjątkowo proste i działa. Zwykle moi klienci używają butów do moczenia i moczą kopyta 3 razy w tygodniu po 30 minut. Stosuję to na pęknięcia, chorobę białej linii i gnicie strzałek. U koni z wieloma powierzchownymi pęknięciami na całej ścianie kopyta, winowajcą jest zwykle grzyb. Uświadomienie sobie tego jest o tyle ważne, że wielu ludzi myli to z suchymi kopytami i smaruje je olejami, zamykając tym samym grzyby w ciemnym, wilgotnym, względnie beztlenowym środowisku, dzięki któremu mogą w pełni rozwinąć swoje szkodliwe właściwości. Przyczyniają się do tego ciągłe zmiany wilgotności (mokro-sucho), więc wysuszenie środowiska będzie najlepszym lekarstwem. Często otwieram powierzchowne pęknięcia, jeśli mogę to zrobić bez zbytniego pocieniania ściany. Oczywiście, musimy wziąć także pod rozwagę dietę. Jeśli koniowi brakuje jakiegoś składnika, najpierw dostarczy go do organów wyższej rangi, a do skóry dotrą jego resztki. Zatem każdy problem z dietą będzie skutkował wzrostem słabszego i bardziej podatnego na takie grzybicze ataki rogu. Blizny tworzywa korony Czasami pęknięcie sięga tak wysoko, że w rezultacie rozdziela i uszkadza koronę. To samo może stać się przy urazie lub głębokim rozcięciu korony. Może to doprowadzić do powstania tkanki bliznowatej i trwałej słabości lub przerwy we wzroście rogu ściany. Zwykle jest to tylko kosmetyczna wada, która nie wpływa na kopyto z wyjątkiem stwarzania bramy wejścia dla grzybów, które mogą powiększyć pęknięcie i uszkodzić resztę ścian. W takich wypadkach zazwyczaj nastawiam właściciela na przeciwgrzybicze moczenie „raz w tygodniu na zawsze”, żeby zapobiegać nawrotom infekcji. Uszkodzenie listewek Podobna historia może też spotkać listewki rogu lub tworzywa. Stare pęknięcie może uszkodzić listewki, łagodny guz może zaburzyć wzrost, deformacja lub adaptacyjna zmiana kości kopytowej może pozostawić lukę w listewkach. Naturalnie występujący karb lub rowek na środku krawędzi podeszwowej kości kopytowej są u niektórych koni powiększone; wydaje się, że najczęściej u koni zimnokrwistych. To również może przyczynić się do powstania przerwy w listewkach. (Możesz to obstawić u konia z centralnymi pęknięciami na przodzie kopyt. Manifestuje się to często „wyjedzeniem” podeszwy na czubku odzwierciedlającym wcięcie w kości kopytowej.) Wszystkie te (i inne) przyczyny u niektórych koni przyczyniają się ostatecznie do zniknięcia jednej lub dwóch listewek; powstaje maleńka dziurka w linii białej. Podobnie jak blizna na koronie, zazwyczaj nie jest to większym problemem, ale tworzy kolejne wejście dla grzybów, które często przenoszą się i uszkadzają inne listewki oraz ścianę kopyta. Tak jak poprzednio, takie przypadki zwykle wrzucam na rutynowe moczenie przeciwgrzybicze, by pomogło zrosnąć pęknięciu i oderwaniu ścian, a następnie na program „raz w tygodniu na zawsze”, żeby zapobiec nawrotom. To dobry pomysł przy jakiejkolwiek trwałej „dziurze”. To już cała broń jaką dysponuję i rzadko kiedy mam problem ze zrośnięciem pęknięć. Mam nadzieję, że pomoże to waszym koniom. Okres 6-ciu miesięcy. Ciężki i długotrwały przypadek. Lewe przednie kopyto ze wszystkimi przypadłościami opisanymi w tym artykule naraz. Przy pierwszym werkowaniu w październiku obecne były duże flary/oderwania ścian. Głęboka szczelina świadczy o grzybiczej komplikacji i potrzebie moczenia. Blizna korony jest obecna od czasu, kiedy pęknięcie sięgało aż do korony. Widoczne są poobrączkowane i oderwane ściany oraz klin listewkowy od przodu prawdziwej podeszwy, co sugeruje niewłaściwą dietę. Zwykle przy centralnych pęknięciach przedniej ściany występuje ubytek podeszwy odzwierciedlający głęboki karb lub rowek krawędzi kości kopytowej. Było to drogą wejścia dla infekcji i głównym powodem utrzymywania się tych pęknięć przez lata, mimo kilkukrotnej zmiany kowala. Najprawdopodobniej jeśli właścicielka przestanie co tydzień moczyć przeciwgrzybiczo kopyta, głębokie i zainfekowane dziury i towarzyszące pęknięcia wrócą. (Wybaczcie, to wiadomość skierowana do niej ;-)). I ostatecznie – maj, pęknięcia zniknęły. Osłabienie/blizny korony będą zawsze obecne, ale przy właściwej pielęgnacji nie będą stanowić problemu dla konia. Wall Cracks – Pete Ramey Co to jest werkowanie? I kiedy się je wykonuje? Werkowanie kopyt. Struganie. „Bez kopyt nie ma konia”- to stare porzekadło słyszał chyba każdy miłośnik koni. Kopyto konia odgrywa bardzo ważną rolę w jego życiu oraz użytkowaniu w sporcie i rekreacji. Dlatego tak ważna jest odpowiednia pielęgnacja kopyt między innymi poprzez werkowanie kopyt. Aby odpowiednio dbać o kopyta naszego czterokopytnego przyjaciela powinnyśmy pamiętać o regularnym, codziennym czyszczeniu kopyt przed jazdą jak i po jeździe. Ważne jest także regularne mycie i natłuszczanie kopyt. Kolejnym bardzo ważnym elementem dbania o kopyta koni jest tzw. werkowanie. Oczyszczanie strzałki. Werkowanie to korekcja kopyt poprzez rozczyszczanie i struganie, wykonywana przez osobę zajmującą się tym zawodowo czyli przez kowala/podkuwacza. Werkowanie wykonuje się w zależności od potrzeb. Zazwyczaj należy je powtarzać co 4-8 tygodni. Kowal po obejrzeniu stanu kopyt konia oraz sposobu jego poruszania się , jest w stanie określić mniej więcej kiedy potrzebna jest następna wizyta w celu korekcji kopyt. Korekcja polega na przywróceniu naturalnej wielkości kopyta. Werkować powinno się wszystkie konie, niezależnie od rasy czy użytkowości. Niestety często właściciele koni zimnokrwistych oraz kuców nie widzą takiej potrzeby. Konie w naturze same ścierały sobie kopyta, dzięki przemieszczaniu się po różnych terenach i podłożach. Obecnie konie nie mają możliwości, żeby zetrzeć kopyto do naturalnego kształtu i wielkości dlatego też potrzebna jest wizyta kowala. Przerośnięte kopyta uniemożliwiają prawidłowe poruszanie się konia, a w skrajnych przypadkach mogą doprowadzić do ogromnych problemów z przemieszczaniem się konia i prowadzić do kulawizn. Jak wygląda werkowanie przez podkuwacza? ” Kowal przed pierwszą wizytą powinien przyjrzeć się dokładnie kopytom konia. Jak zbudowana jest strzałka, pod jakim kątem kopyto skierowane jest względem podłoża. Często kowal chce także zobaczyć konia w ruchu, aby ocenić jego sposób poruszania się. Wówczas może ocenić wady postawy związane z kończynami i kopytami oraz ustalić strategie jak zadbać o prawidłowy kształt kopyt u danego konia. Dobry kowal będzie pytał o rasę konia, jego użytkowanie, podłoże na jakim głównie pracuje. Po zebranym wywiadzie kowal przystępuje do pracy. Usuwa zniszczony róg z podeszwy kopyta oraz strzałki za pomocą cęgów, noża do kopyt i tarnika. W werkowaniu ważne jest prawidłowe podcięcie podeszwy rogowej kopyta oraz ukształtowanie prawidłowo strzałki kopytowej, która również z czasem ulega przerostom. Zbyt małe usunięcie rogu podeszwy kopyta może powodować, że konia trzeba będzie szybciej werkować. Zbyt duże usunięcie natomiast może spowodować zacięcie, podbicie u konia i doprowadzić do chwilowej kulwizny. Jeżeli szukasz usług podkuwniczych napisz do nas redakcja@ . KK

przerośnięte kopyta u konia